*Τρεις και σήμερα, για να “κλείσει” (επενδυτικά) το 2022. Χρονιά- σε γενικές γραμμές- καλή για την ελληνική οικονομία, επιχειρηματικότητα- συγκριτικά βέβαια με την κατάσταση διεθνώς- από τις παρακαταθήκες για το εξίσου δύσκολο 2023. Για “ανάσα πριν την τελική σύγκρουση” έκανε λόγο-χθες- ο Νίκος Ελευθερόγλου, με το “μπαλάκι” στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον χρόνο διενέργειας των εκλογών. Χρόνο, που μάλλον προσδιόρισε ο Μάκης Βορίδης (ως υπ. Εσωτερικών)- σε συνέντευξη του στο MEGA. Χρόνος, που εύλογα ενδιαφέρει και αφορά τα “μεγάλα” (αλλά και μικρότερα) “συμφέροντα”. 

*Με την Ευρώπη ολοταχώς προς την ύφεση (ηπιότερη ή όχι) και τις προβλέψεις για ανάλογο κίνδυνο να ελλοχεύει για την οικονομία των ΗΠΑ, πολλά θα εξαρτηθούν και από την τακτική που θα ακολουθήσουν οι κεντρικές τράπεζες. Fed και ECB, με τα οικονομικά στοιχεία που ανακοινώνονται για τη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως να αναζωπυρώνουν τις ανησυχίες πως η πρώτη θα συνεχίσει σε επιθετικό ρυθμό στην προσπάθεια της να τιθασεύσει τον πληθωρισμό. Για την ECB, η θέση της Κριστίν Λαγκάρντ παραμένει δυσχερής καθώς οι hawks της Φρανκφούρτης πιέζουν για συνεχείς αυξήσεις επιτοκίων και σύσφιξη μέχρις ότου… μάλιστα ο Κλάας Νοτ προειδοποιεί ότι ακόμη είναι στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου. Ο ρυθμός σύσφιξης θα εξαρτηθεί από το βάθος της ύφεσης, απειλεί ο κεντρικός τραπεζίτης της Ολλανδίας. Πάντως-μέχρι τώρα- η θεραπεία δεν αποδίδει τα αναμενόμενα και όπως προειδοποιούν έγκυροι αναλυτές η ενεργειακή κρίση δεν εκτιμούν πως θα τερματισθεί το 2023, όπως παροδική δεν είναι στα μέτωπα πληθωρισμού, επιτοκίων-κόστους χρήματος κ.λ.π. Μάλιστα οι προβλέψεις των πιο απαισιόδοξων φτάνουν μέχρι το 2025. Το Bloomberg υπολογίζει, πως η Ευρώπη έχει δαπανήσει 1 τρισ και πλέον για να αμβλύνει τις συνέπειες των επάλληλων κρίσεων, που όχι μόνο δεν δείχνουν σημάδια υποχώρησης. Τουναντίον θα έχει συνέχεια-τουλάχιστον το 2023- και πάντα σύμφωνα με το διεθνές δίκτυο θα κινδυνεύσει να προσλάβει άγρια μορφή σε περιφέρειες της Ευρωπαϊκής επικράτειας. Η DeA, ως οφείλει (να είναι συνεπής, κατ’ αρχήν με τους ανθρώπους της και την αγορά, τους αναγνώστες της) παρέπεμψε στα όσα επισημαίνονταν στην Ενδιάμεση Έκθεση της Τραπέζης της Ελλάδος. Από αρχή Ιανουαρίου, από Δευτέρα (2/1) – πρώτη συνεδριάσιμη για το 2023 θα μας δίνονται συχνά-πυκνά ευκαιρίες (και αφορμές) για να αναλύουμε όσα βλέπουμε (ως συντάκτες της στήλης), να παρουσιάζουμε τις ευκαιρίες αλλά και τους κινδύνους, παγίδες. 

*Είθισται ο Ιανουάριος-Φεβρουάριος να προσφέρεται για το January Effect. Βέβαια αυτό επί Κ.Σ, που μόνο κανονικές δεν ήταν φέτος. Ωστόσο για το ΧΑ η αρχή του 2022 ήταν καλή- μέχρι και την ημέρα εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία- με αρκετά δείγματα γραφής των ξένων οίκων. Και δη των Αμερικανικών. Έτσι και τώρα, για το 2023: JPMC, Goldman Sachs, Morgan Stanlel, Jefferies ψηφίζουν Ελλάδα. Μετοχές, ομόλογα και εν γένει greek assets. Θα συμπλήρωνα ως ουσιώδη την ψήφο εμπιστοσύνης της ExxonMobil, που εδραιώνει την παρουσία της στα Νότια και Ν.Δ της Κρήτης. Μόνο τυχαία, καθώς οι ενεργειακοί κολοσσοί των ΗΠΑ είναι σε συγχρονισμό με τα κεντρικά της Ουάσιγκτον. Από την παρουσία της ExxonMobil στα μέρη μας κρατάω δύο στοιχεία: την συμμετοχή της Helleniq Energy στην κοινοπραξία, που κατά πάσα βεβαιότητα “δένει” τα συμφέροντα Λάτση στην ελληνική αγορά. Και τον ρόλο-κλειδί του Άρη Στεφάτου (επικεφαλής της ΕΔΥΕΠ). Θα μας δοθεί χρόνος και λόγος να αναφερθούμε σε αμφότερα.

*Από τον χώρο της ακτοπλοΐας το πρώτο deal του 2023. Σύμφωνα με όσα σημείωνε το fun χθες, να περιμένουμε πως θα προηγηθεί συμφωνιών που, είτε περιμένει η αγορά (First Sentier- ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), είτε κυοφορούνται (ΔΕΗ- Enel Romania) ή είναι σε αναμονή (λ.χ. για Αττική Οδό, ΔΑΑ Ελευθέριος Βενιζέλος κ.α.).

*Για τον τραπεζικό κλάδο συγκλίνουσες εκτιμήσεις παραγόντων του banking, τα σπουδαία της αποεπένδυσης του ΤΧΣ από τις συστημικές μάλλον θα πάρει τον χρόνο της. Ανάλογα, και με τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, πιθανόν μέσα στον Ιούνιο ( ; ) να έχει προχωρήσει η σημαντικότερη φάση. Το πλαίσιο της Rothschild διευκολύνει την επιτάχυνση των εξελίξεων, με το που θα δοθεί το Ο.Κ από το Μαξίμου.

*Πως θα κινηθεί ο John Paulson;”Κλειστά χαρτιά” κρατά ο John Paulson όσον αφορά στην “επόμενη ημέρα” επί ελληνικού εδάφους. Η πρόσφατη ανακοίνωση μείωσης της θέσης του στην Alpha Bank- από 6,5% σε ποσοστό χαμηλότερο του 5%- αποτέλεσε αφορμή για πλήθος σεναρίων που σχετίζονταν με την προοπτική απο-επένδυσης του από τον τραπεζικό κλάδο. Με συμμετοχή 18,62% στο μ.κ της Πειραιώς (και μικρότερη του 5% στην Alpha Bank) o Αμερικανός επενδυτής θα είχε λόγο να ρευστοποιήσει με την πρώτη να αποτιμάται στα μόλις 1,75 δισ. και την δεύτερη στα 2,34 δισ. μόνο εάν ευρισκόταν σε δεινή διαχειριστική/επενδυτική θέση, κάτι που δεν υφίσταται. Εύλογο το ερώτημα γιατί να μην περιμένει ακόμη έναν χρόνο- καθώς είναι εγκλωβισμένος με σημαντικές ζημιές για σχεδόν μία 7ετία- όταν πιθανότατα οι αποτιμήσεις των τραπεζών θα είναι μεγαλύτερες. Εκτός εάν-όπως υποθέτουν χρηματιστηριακές πηγές- ο John Paulson σχεδιάζει την ενίσχυση της θέσης του στο μ.κ της ΕΥΔΑΠ, περιμένοντας την απόφαση της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ να πωλήσει το 11,33% που έχει στην Επιχείρηση. 

*Σημειωτέον, πως η συμμετοχή του Αμερικανού στην ΕΥΔΑΠ είναι αυτή, που για-σχεδόν- μία 8ετία του αποφέρει σταθερά έσοδα.   

*Οι χαλαροί της Ομήρου. Χρόνια είχαν να περάσουν στον ΟΔΔΗΧ τόσο ήρεμες εορτές Χριστουγέννων, με το ημερολόγιο να “γυρίζει” πολύ πίσω και από την εποχή της Lehman. Σε μία περίοδο, που η ΕΚΤ εφαρμόζει το επιθετικότερο πρόγραμμα αύξησης επιτοκίων στην ιστορία της, προδιαγράφοντας περαιτέρω ενίσχυσης τους κατά- τουλάχιστον- το πρώτο 6μηνο του 2023 στα κεντρικά του Οργανισμού στην Ομήρου επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία για τις υποχρεώσεις του νέου έτους. Μετρημένες οι έξοδοι της Αθήνας στις αγορές για το 2023- με εκδόσεις ύψους μόλις 7 δισ.- σε αντίθεση με τον στόχο των 12 δισ. του 2022-που τελικά περιορίστηκαν στα 8,3 δισ. Οι ανάγκες χρηματοδότησης του Δημοσίου για το 2023 ξεπερνούν-κατά τι- τα 15 δισ. αλλά η Αθήνα διαθέτει 2 άσσους, τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και το “μαξιλάρι” ρευστότητας- για αυτό και θα “βγει” για 7 δισ. αξιοποιώντας και το “εργαλείο” των εντόκων (12μηνης διάρκειας). Ετσι, από τα γραφεία του ΟΔΔΗΧ η παρακολούθηση των αγορών θα γίνει από πολύ πιο άνετη θέση απ’ ότι άλλων ομολόγων όπως λ.χ. στη Ρώμη. Καλοκουρδισμένη μηχανή ο Οργανισμός, πιστώνεται στον Δημήτρη Τσάκωνα και την ομάδα του, καθώς για το 2022 πέτυχαν να διατηρήσουν σταθερό το κόστος δανεισμού για το Δημόσιο εν μέσω σημαντικών αυξήσεων των επιτοκίων. Το “μυστικό” της επιτυχίας αυτής θα πρέπει να αναζητηθεί στο λεγόμενο overhedging, που έκανε ο Οργανισμός, δηλαδή την έγκαιρη κάλυψη μέσω συναλλαγών ανταλλαγής επιτοκίων (swaps) για το 104% του Δημόσιου χρέους (που είναι σε διαπραγμάτευση). 

*Σωστά τα λέει ο Απόστολος Σκουμπούρης: Εκτός ΧΑ και το ΠΛΑΙΣΙΟ. Άλλη μία μεγάλη εταιρεία που αποχωρεί. Νέες εισαγωγές, όπως είχε εξαγγείλει ο Ιωάννης/Γιάννος Κοντόπουλος δεν βλέπουμε, αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης. Μέρες που είναι. Θα πω μόνο ετούτο: όπως και στην περίπτωση της Καραμολέγκος, η έξοδος από το ΧΑ διευκολύνει τον (ενδεχόμενο) σχεδιασμό των βασικών μετόχων για στρατηγικές συνεργασίες ή ακόμη και πώληση της εταιρείας.