Χιλιάδες άνθρωποι φωνάζοντας “Αθάνατη” συνοδεύσαν τη Φώφη Γεννηματά στην τελευταία της κατοικία στο Α’ Νεκροταφείο. Σε κλίμα συγκίνηση σύσσωμη η πολιτειακή, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας, η αξιωματική και η έλασσον αντιπολίτευση, στελέχη, μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και της ευρύτερης παράταξης και πολύς κόσμος απότισαν από το πρωΐ φόρο τιμής στην Φώφη Γεννηματά στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.
Η σορός της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο Καθεδρικό Ναό της Αθήνας από τις 10 το πρωί για να δοθεί η δυνατότητα στους απλούς πολίτες που την αγάπησαν και την εκτίμησαν να την αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά, αναγνωρίζοντας τη δύσκολη και υπερήφανη μάχη που έδωσε με σθένος, ανθρωπιά και αξιοπρέπεια.
Στο ύστατο «αντίο» στην Φώφη Γεννηματά, στην Μητρόπολη Αθηνών, ήταν παρόντες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συνοδευόμενος από την σύζυγό του Μαρέβα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο επικεφαλής του ΜέΡα25, Γιάνης Βαρουφάκης, ο Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος.
Την Φώφη Γεννηματά αποχαιρέτισαν οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Σημίτης συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Δάφνη, Γιώργος Παπανδρέου, Λουκάς Παπαδήμος και Παναγιώτης Πικραμμένος, ενώ παρόντες, εξ όσων διακρίναμε, ήταν οι Απόστολος Κακλαμάνης, Παύλος Χρηστίδης, Ανδρέας Λοβέρδος, Χάρης Καστανίδης, ο, πρώην Α/ΓΕΕΘΑ, Ευάγγελος Αποστολάκης, Παύλος Γερουλάνος, Ευάγγελος Βενιζέλος, ‘Αννα Διαμαντοπούλου, Γιάννος Παπαντωνίου, Κώστας Σκανδαλίδης, Κώστας Λαλιώτης, Γιάννης Μανιάτης, Νίκος Σηφουνάκης, Δημήτρης Λιντζέρης, Δημήτρης Καρύδης, Γιάννα Αγγελοπούλου, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Αντρίκος Παπανδρέου, Νίκος Βούτσης, Γιώργος Κατρουγκαλος, Σωκράτης Φάμελλος, Γιώργος και ‘Αννα Νταλάρα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος και Γιώργος Βαρδινογιάννης, η Κατερίνα Μπατζελή, η Νάντια Γιανακοπούλου.
Αξιοσημείωτο είναι πως η νεκρώσιμη πομπή πραγματοποίησε ολιγόλεπτη στάση στη Λεωφ. Αμαλίας μπροστά από τη Βουλή, στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Τα παιδιά της Φώφης Γεννηματά είπαν το δικό τους «αντίο»
«Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα και η σχέση με τον πατέρα μας, αλλά και ο δεσμός με τη θεία μας τη Μαίρη ήταν παράδειγμα αδελφικής αγάπης. Με την αποχώρησή νόμιζα ότι θα έφευγαν μαζί και οι ελπίδες μου. Η οικογένεια ήταν για σένα όλη σου η ζωή, τώρα όμως πιστεύω ακόμη περισσότερο στον άνθρωπο. Κρατήθηκες με όσες δυνάμεις σου είχαν απομείνει, για να μας κρατήσεις στην αγκαλιά. Είμαι σίγουρος ότι θα μας κοιτάς με χαμόγελο πάνω εκεί από τα σύννεφα» κατέληξε ο Γιώργος Γεννηματάς-Τσούνης.
Η μεγάλη της κόρη, Αιμιλία, αναφέρθηκε σε όσα θα τους λείψουν πιο πολύ από την μητέρα τους. «Η ζωή σου είναι οδηγός. Μια ζωή γεμάτη αλήθεια, αξιοπρέπεια κι ελπίδα. Αυτά μας έγραφες και να είσαι σίγουρη ότι θα τα ακολουθήσουμε», είπε.
«Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω. Θα μας λείψεις πολύ. Θα μου λείψει το χάδι σου, το χαμόγελό σου» είπε.«Αντίο μαμά, είσαι μαχήτρια, σ’ αγαπάμε πολύ και πάντα», κατέληξε η Κατερίνα, η μικρή κόρη της Φώφης Γεννηματά.
Κατ. Σακελλαροπούλου: Πρότυπο ακεραιότητας και γενναιότητας, αφοσιωμένη μητέρα, σύζυγος και πολιτικός
Για ένα πρότυπο ακεραιότητας και γενναιότητας, αισιοδοξίας και διακριτικότητας αλλά και μια αφοσιωμένη μητέρα, σύζυγο και πολιτικό έκανε λόγο η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στον επικήδειο που εκφώνησε στην εξόδιο ακολουθία της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής Φώφης Γεννηματά στη Μητρόπολη Αθηνών.
«Δεν αποχαιρετάμε μόνο μία γυναίκα πολιτικό, που διακρινόταν για το ήθος, την αποτελεσματικότητα, αποχαιρετάμε ένα πρότυπο αισιοδοξίας και διακριτικότητας» πρόσθεσε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Αναλυτικά:
“Αποχαιρετώντας σήμερα την Φώφη Γεννηματά, δεν αποχαιρετάμε μόνο μια γυναίκα πολιτικό που διακρινόταν για το δημοκρατικό της ήθος, την εντιμότητα και την αποτελεσματικότητά της. Δεν αποχαιρετάμε μόνο μια γυναίκα που αντιμετώπισε την σκληρή ασθένεια με σθένος και ειλικρίνεια. Αποχαιρετάμε ένα πρότυπο αισιοδοξίας και διακριτικότητας, έναν άνθρωπο με έμφυτη ευγένεια που διέκρινε και διαφύλασσε τα όρια ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, γνωρίζοντας, ωστόσο, πότε το ατομικό βίωμα αξίζει να κοινοποιηθεί για να στηρίξει και άλλους με την αλήθεια του. Το πάθος με το οποίο η Φώφη Γεννηματά υποστήριξε τη βελτίωση των δημόσιων δομών υγείας είναι η πρακτική έκφραση αυτής της στάσης ζωής.
Η πάνδημη θλίψη για το πρόωρο τέλος της φανερώνει πόσο αυτή η στάση ενέπνεε και καθοδηγούσε. Άμεση στην επαφή της με τους πολίτες, ανθρώπινη, μαχητική και αξιοπρεπής, μετριοπαθής και συναινετική, διατήρησε την πίστη της στη ζωή ως την ύστατη ώρα. Δεν κατέθεσε τα όπλα, δεν αποσύρθηκε από την πολιτική σκηνή, προσπάθησε, και κατάφερε, να συνδυάσει τον προσωπικό της αγώνα με τις μικρές και μεγάλες μάχες στον πολιτικό στίβο. Να πολεμήσει τον φόβο, την αποθάρρυνση, την παραίτηση. Και να δικαιώσει, με τη μέγιστη συνέπεια, τους πολλαπλούς ρόλους που με τόση δύναμη είχε επωμισθεί. Αφοσιωμένη μητέρα, σύζυγος, πολιτικός. Και αξιαγάπητη σύντροφος, συνάδελφος, φίλη.
Ήταν πάντα κοντά σε όσους είχαν ανάγκη, ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής ή άλλων διακρίσεων. Ιδιαίτερα στις γυναίκες. Μίλησε θαρραλέα για τα στερεότυπα που τις καθηλώνουν, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Είχε κατανοήσει σε βάθος ότι οι δυνάμεις που συντηρούν τις έμφυλες ανισότητες είναι πολλαπλές, συνδεδεμένες, αλληλεξαρτώμενες. Δεν προσήλθε στην πολιτική στη βάση της αντιπαλότητας, αλλά της συνεργασίας και του διαλόγου. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Όμως η Φώφη Γεννηματά κατάφερε να υπερβεί διχαστικές αντιλήψεις, καταδικάζοντάς τες όποτε τις έβλεπε να αναδύονται, πάντοτε με προσήνεια και αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό κατέκτησε τον σεβασμό στο κόμμα της, στη Βουλή, στην κοινωνία.
Ο καρκίνος ήταν μια συνεχής, απειλητική παρουσία για τη Φώφη Γεννηματά. Ένας απαθής και ασυγκίνητος ξένος, από τα πρώτα νεανικά της χρόνια, όταν πολύ νωρίς, έχασε και τους δυο γονείς της, ως την ώρα της δικής της διάγνωσης, ως το δικό της τέλος. Ως την τελευταία στιγμή, ωστόσο, η Φώφη Γεννηματά παρέμεινε αξιόμαχη. Διέσχισε την εχθρική επικράτεια της ασθένειας με αξιοθαύμαστο θάρρος. Δεν ενέδωσε στον πειρασμό να γίνει εγωκεντρική ή αυτοαναφορική, δεν άφησε καμιά ρωγμή από την οποία θα μπορούσε να διεισδύσει ο οίκτος των άλλων. Στην προδοσία του σώματος και τον φόβο του θανάτου, η Φώφη αντέταξε την ψυχική ρώμη, την ακατάβλητη δράση. Εκείνοι που γνώρισαν από κοντά τη χαμογελαστή της δοτικότητα, την τρυφερότητα και τη δύναμή της, ο σύζυγός της, τα τρία της παιδιά που τόσο καμάρωνε και αγαπούσε, εύχομαι να βρουν στη σπουδαία παρακαταθήκη της παρηγοριά για την αβάσταχτη απώλεια που βιώνουν. Όλοι εμείς που την αποχαιρετάμε σήμερα θα την θυμόμαστε πάντα σαν ένα πρότυπο ακεραιότητας και γενναιότητας. Γιατί η Φώφη Γεννηματά έκανε οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου. Μέσα από την οδύνη, κατέκτησε την πληρότητα.
Καλό της ταξίδι!
