Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. σε ειδυλλιακή τοποθεσία, κοντά στον Ληθαίο ποταμό. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του. Σε ηλικία 14 ετών, για να αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής. Διαβάστε ποιοι γιορτάζουν σήμερα.
Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο ορός των Άμωμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). Αξιώθηκε ακόμα να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης και το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη.
Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς.
Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ., επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Τον κρέμασαν ανάποδα σ’ ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό.
Μετά από μισή χιλιετία ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ.
Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος.
Το «συγκλονιστικό» θαύμα
“Θέλω να γράψω για ένα θαύμα, που έκανε ο Άγιος Εφραίμ σ’ εμένα και στη σύζυγό μου.
Ήταν Κυριακή, 22 Μαΐου 1988, όταν έπαθα γαστρορραγία με πολύ αίμα. Ο αιματοκρίτης είχε κατέβει στα 20. Στις 4-6 έφυγα από το Νοσοκομείο. Στις 14-6 πήγα στις ακτίνες και μου βρήκαν μέγα αιμορραγικό έλκος στο βολβό του δωδεκαδακτύλου.
Στις 11-7-88 έπαθα γαστρορραγίες ακόμη και έτσι η κόρη μου πήγε στο γαστρεντερολόγο κ. Μπουζάκη και έκλεισε ραντεβού, για να κάνω γαστροσκόπηση, στις 28-7-88, ημέρα Πέμπτη, 8 η ώρα το πρωί.
Εγώ την Δευτέρα το βράδυ και Τρίτη και Τετάρτη, έπαιρνα λαδάκι από τον Άγιο Εφραίμ και Αγίασμα. Εδιάβασα και τα θαύματά Του. Έχω κι ένα εικόνισμα του Αγίου Εφραίμ, το οποίο το πήρα μαζί μου.
Την Πέμπτη το πρωί σηκώθηκα, παρακάλεσα τον Άγιο Εφραίμ πάλι και έφυγα για τον γιατρό. Επί δύο φορές ο γιατρός προχώρησε με τα όργανα εις το στομάχι και όλο το πεπτικό σωλήνα μέχρι 80 πόντους.
Έβγαλε και δυο φωτογραφίες εις το σημείο όπου οι ακτίνες είχαν εντοπίσει το έλκος. «Λοιπόν» μου λέει ο γιατρός «δεν υπάρχει ίχνος ελκοπάθειας». Αμέσως λέω στο γιατρό ότι ήταν θαύμα Αγίου Εφραίμ.
Δοξασμένο το όνομα του Αγίου Εφραίμ!”
