Η χθεσινή ημέρα ήταν πράγματι ιστορική. Για όλους. Και για εμάς ως χώρα, αλλά και για την Ευρώπη που χρησιμοποίησε τη χώρα μας ως πειραματόζωο. Η Ελλάδα από χθες βγήκε και τυπικά από τα Μνημόνια. Και για αυτό αξίζει ένα μπράβο σε όλες τις πολιτικές ομάδες, που δούλεψαν για να πετύχουμε το στόχο. Αλλά κυρίως τα..μπράβο ανήκουν στον ελληνικό λαό, που αν και είχε αρκετές ευκαιρίες να τα κάνει όλα…λαμπόγυαλο, με αφορμή τα όσα έζησε και ζει ακόμη, εξαιτίας των Μνημονίων, αλλά κρατήθηκε στα πόδια του και δεν διαλύθηκε η χώρα.
Γιατί η μεγαλύτερη απειλή ήταν αυτή. Να διαλυθεί η χώρα εξαιτίας μιας κρίσης που έκανε την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να χάσει τη γη από τα πόδια της.
Αυτή είναι η πραγματικότητα με όποιο χρώμα και να επιχειρήσουμε να την ντύσουμε όποιο όνομα και να της δώσουμε.
Η…έξοδος από την αυστηρή εποπτεία σημαίνει ότι γυρίζουμε σε εποχές πρίν του 2010; Σας λέω ξεκάθαρα όχι. Αυτό που έγινε χθες είναι η αφετηρία μιας νέας εποχής. Το πως θα πάμε σε αυτήν θα εξαρτηθεί από τον κ. Μητσοτάκη, τον κ. Τσίπρα και τον νέο παίκτη Νίκο Ανδρουλάκη.
Διότι όλα τα κόμματα πλέον ξέρουν τι εστί Μνημόνιο, όλα βίωσαν την αγριότητά του, και πλέον κανένα δεν έχει τη δικαιολογία, να πεί ότι δεν ξέρει τις συνέπειες που θα έχει το εάν ξανακυλήσουμε σε άλλες εποχές. Πλέον άπαντες γνωρίζουν ότι…λεφτά μπορεί να υπάρχουν αλλά κάποια στιγμή καλούμαστε να τα επιστρέψουμε πίσω. Η εποχή δανεικά και αγύριστα ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει.
Η χώρα μας βγήκε από τα Μνημόνια, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε με μεγαλύτερο χρέος από ότι μας έβαλαν, αλλά κυρίως με κατεστραμμένη την μεσαία τάξη της και με υποθηκευμένο τον πλούτο της για 100 χρόνια!
Αυτά οι κυβερνώντες πρέπει να τα θυμούνται όταν λαμβάνουν αποφάσεις.
Είμαστε τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά από ένα νέου τύπου Μνημόνιο, για αυτό πρέπει να έχουμε πάρει τα μαθήματά μας. Γιατί δεύτερη φορά δεν θα έχει. Και επειδή το άρωμα εκλογών είναι πάντα πειρασμός, καλό θα είναι να το θυμούνται και τα τρία μεγάλα κόμματα.
Ας αφήσουν τις μεγάλες υποσχέσεις, γιατί ο κίνδυνος παραμονεύει. Ο πλειστηριασμός σε υποσχέσεις μας οδήγησε ένα βήμα από το γκρεμό, ως χώρα. Διότι οι κυβερνήσεις πέφτουνε που λέει και το τραγούδι, αλλά η Ελλάδα είναι ακόμη εδώ.
Ας πάρουμε και ένα ακόμη μήνυμα, από αυτήν την περιπέτεια των 12 χρόνων. Οτι η συννενόηση και η σύνθεση βοηθούν. Η τοξικότητα και το μίσος μεταξύ των κομμάτων μόνο κακό έκανε και κάνει. Επειδή διαπιστώνω ότι αυτό το βασικό μάθημα δεν βλέπω να το έχουν λάβει, κρούω το καμπανάκι του κινδύνου.
Οσο για την επόμενη ημέρα θα συμβούλευα, να μην…κρατήσουν οι χοροί για πολύ. Τα πράγματα είναι δύσκολα και είναι μπροστά μας.
