Πολυπλόκαμες σπείρες που δρουν ανά την Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια, έχουν ρημάξει τα ελληνικά μοναστήρια και τις εκκλησίες. Αρπάζουν ό,τι πολυτιμότερο υπάρχει για τη θρησκεία μας και το φυγαδεύουν στο εξωτερικό. Οι θησαυροί της φυλής μας πωλούνται σε γκαλερί και σε μουσεία όλου του κόσμου. Επισημαίνω εδώ ότι αυτή είναι η ιστορία της Ελλάδας, είναι τα ιερά και τα όσια της φυλής μας και θα πρέπει να τα διαφυλάσσουμε και να τα προστατεύουμε απ’ όποιο πόστο βρίσκεται ο καθένας μας. Όλοι έχουμε ιερή υποχρέωση
Τα μέλη που απαρτίζουν τις συμμορίες των ιερόσυλων είναι ντόπιοι και αλλοδαποί. Το μόνο που ενδιαφέρει αυτούς τους ανθρώπους είναι το πώς θα βγάλουν περισσότερα κέρδη, ξεπουλώντας την ιστορία της χώρας μας και της ορθόδοξης θρησκείας μας. Ρημάζουν τα μοναστήρια και τα εξωκλήσια μας κι όπου τους παίρνει και κεντρικούς ιερούς ναούς. Δεν αφήνουν τίποτα από τους θησαυρούς που υπάρχουν σ’ αυτούς τους ιερούς χώρους λατρείας και προσευχής.
Ένα από τα μεγαλύτερα χτυπήματα των ιερόσυλων ήταν αυτό που έγινε στο Άγιο Όρος και είχε αναστατώσει όλη την αθωνική κοινότητα και γενικότερα την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Είχε χαρακτηριστεί τότε η ιεροσυλία της χρονιάς! Στόχος ήταν η γνωστή Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, ενώ εγκέφαλος της σπείρας των ιερόσυλων ήταν ένας πρώην μοναχός του Αγίου Όρους, που γνώριζε τα κατατόπια στο συγκεκριμένο μοναστήρι, καθώς και στις άλλες αθωνικές περιοχές.
Η μεγάλη κλοπή έγινε τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης 6 Δεκεμβρίου 1989. Είχαν αρπάξει, ανάμεσα στα άλλα, τμήμα του τιμίου ξύλου μέσα σε χρυσή κασετίνα που είχε δωρίσει στη μονή ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Νικηφόρος Φωκάς, χρυσούς σταυρούς και άλλα τα οποία θα αναφέρω αναλυτικά πιο κάτω.
Οι πέντε ιερόσυλοι δεν πρόλαβαν να φυγαδεύσουν στο εξωτερικό τους θησαυρούς της φυλής μας. Τους μπλόκαραν οι αστυνομικοί στην Πάτρα καθώς ο προορισμός τους ήταν η Ιταλία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά: σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν δώσει οι τότε υποστράτηγοι της αστυνομίας Γιώργος Βασιλόπουλος, Διονύσης Καλατζής και ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας Ευβοίας Πάνος Κατσέρης, η συμμορία αποτελείτο από πέντε μέλη. Εγκέφαλος, όπως είπα και πιο πάνω, ήταν ο 40χρονος Ανδρέας Χ., πρώην μοναχός (είχε υπηρετήσει δύο χρόνια στο Άγιο Όρος), κάτοικος Θεσσαλονίκης που εργαζόταν τότε σε αρτοποιείο. Δεύτερη στην ιεραρχία ήταν η 38χρονη Κωστούλα Λ., κτηματομεσίτρια, κάτοικος Χαλκίδας, η οποία είχε κατηγορηθεί παλαιότερα για απάτη και κλοπή. Τα άλλα μέλη της σπείρας ήταν: ο 34χρονος Παναγιώτης Χ., υπεύθυνος γυμναστηρίου, κάτοικος Χαλκίδας, ο 26χρονος Αθανάσιος Κ., εργάτης, κάτοικος Χαλκίδας, και ο 40χρονος Παναγιώτης Κ., τεχνικός του ΟΤΕ Χαλκίδας.
Βάζουν στόχο τη συγκεκριμένη Ιερά Μονή και καταστρώνουν το σατανικό τους σχέδιο, πάντα με τις προτροπές και την καθοδήγηση του πρώην μοναχού. Βάσει αυτού του σχεδίου έδρασαν για να βάλουν στο χέρι τους θησαυρούς της φυλής μας και να τους φυγαδεύσουν στο εξωτερικό.
Έτσι έδρασαν οι ιερόσυλοι
Σύμφωνα με το σχέδιο, ο πρώην μοναχός, μαζί με τον υπεύθυνο γυμναστηρίου και τον εργάτη, ξεκίνησαν για το Άγιο Όρος. Η κτηματομεσίτρια με τον τεχνικό του ΟΤΕ έμειναν στη Χαλκίδα και αργότερα τους περίμεναν στον Άγιο Κωνσταντίνο Φθιώτιδας.
Οι τρεις τους έφυγαν με το αυτοκίνητο του γυμναστή. Πήγαν στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής. Από κει, με σκάφη που χρησιμοποίησαν έφτασαν στη Μονή Μεγίστης Λαύρας. Η ώρα ήταν 10 το βράδυ της Τρίτης και περίμεναν σε κάποιο χώρο να περάσει η ώρα και να κοιμηθούν οι μοναχοί. Έτσι, μία ώρα αργότερα και αφού όλα ήταν πλέον ήσυχα, ο πρώην καλόγερος προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα της μονής αλλά δεν τα κατάφερε. Μετά από αυτό σήκωσαν στα χέρια τον εργάτη, που ήταν και ο νεότερος, αναρριχήθηκε στον τοίχο και κατάφερε να ανοίξει την πόρτα.
Γνώστης όλων των χώρων, ο πρώην μοναχός είχε άνεση κινήσεων. Μπήκε μαζί με τους τρεις μέσα στο ιερό της εκκλησίας, διέρρηξε το σκευοφυλάκιο όπου φυλασσόταν η χρυσή κασετίνα με τον διπλό σταυρό και το τίμιο ξύλο και την πήραν. Σήκωσαν κι άλλα κειμήλια και κατέβηκαν στο λιμάνι. Έσυραν το ταχύπλοο της μονής στη θάλασσα (ήταν έξω λόγω της θαλασσοταραχής της προηγούμενης μέρας) και μ’ αυτό εξαφανίστηκαν μαζί με τους θησαυρούς.
Πήγαν στην Ουρανούπολη, εγκατέλειψαν το σκάφος στο λιμάνι, μπήκαν στο αυτοκίνητο του γυμναστή, που το είχαν παρκάρει σ’ ένα απόμερο σημείο και πήραν τον δρόμο της επιστροφής φορτωμένοι με τους θησαυρούς. Στον Άγιο Κωνσταντίνο συναντήθηκαν με τα άλλα δύο μέλη της σπείρας και από κει έφυγαν για τη Χαλκίδα.
Αυτοί είναι οι θησαυροί
Στο σπίτι της κτηματομεσίτριας στη Χαλκίδα βρέθηκαν και κατασχέθηκαν όλοι οι θησαυροί και είναι: τμήμα του Τιμίου Ξύλου το οποίο έκοψαν σε μικρά κομμάτια· εβδομήντα έξι εξαρτήματα (τα 65 ήταν πολύτιμα πετράδια) της διαλυμένης χρυσής κασετίνας, που είχε δωρίσει με το τίμιο ξύλο στη μονή ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Νικηφόρος Φωκάς· δεκαέξι διακοσμητικά της κασετίνας από σμάλτο και πολύτιμους λίθους· τρεις επιστήθιους χρυσούς σταυρούς με αλυσίδες· δύο αρχιερατικά εγκόλπια, εκ των οποίων το ένα ανήκε στον επίσκοπο Βαβυλώνος Δωρόθεο· δύο μεγάλους σταυρούς για αγιασμό, με εσωτερικό ξυλόγλυπτο σταυρό· δύο επίχρυσες, βυζαντινής εποχής, σφραγίδες· δύο κλειδιά της προθήκης του εγκολπίου και του θησαυροφυλακίου· εκατόν είκοσι εννέα κομμάτια τεμαχισμένων πολύτιμων λίθων· επτά μεγάλους, άθικτους, πολύτιμους λίθους· μία χρυσή θήκη σταυρού με τίμιο ξύλο.
Τα κλεμμένα αντικείμενα τα πήγαν στο σπίτι της κτηματομεσίτριας όπου και τα έκρυψαν. Το επόμενο εικοσιτετράωρο άρχισαν να τα διαλύουν, αφού πλέον αποφάσισαν να τα φυγαδεύσουν στο εξωτερικό όπου και θα έπιαναν πολύ περισσότερα χρήματα από την πώλησή τους. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην κατοχή των συλληφθέντων βρέθηκαν και ιδιωτικά συμφωνητικά που είχαν κάνει μετά την επιτυχία της επιχείρησης που είχαν οργανώσει και εκτελέσει. Στο συμφωνητικό αναφέρεται το μερίδιο που θα έπαιρνε ο καθένας από τα κειμήλια. Την πώληση ανέλαβε να διαπραγματευτεί ο πρώην μοναχός ο οποίος γνώριζε και την αξία τους καθώς και τη διεθνή αγορά.
Από την πλευρά τους, οι αστυνομικές υπηρεσίες δούλευαν ασταμάτητα και οι πληροφορίες που συγκέντρωναν τις επεξεργάζονταν κατάλληλα, με αποτέλεσμα οι αρμόδιοι της Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας να φτάσουν στον πρώην μοναχό, τον οποίο πλέον θεωρούσαν ως τον υπ’ αριθμόν ένα ύποπτο.
Τον έψαξαν παντού, αλλά δεν μπόρεσαν να τον βρουν. Μόλις πήραν την πληροφορία ότι φεύγει για το εξωτερικό, έστειλαν επείγον σήμα στην Αστυνομία Πατρών, η οποία και τον συνέλαβε στο καράβι που θα έφευγε για την Ιταλία. Αστυνομικοί της Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας Θεσσαλονίκης έφτασαν στην Πάτρα και ανέκριναν τον πρώην μοναχό, ο οποίος στην αρχή αρνήθηκε κάθε ανάμειξη στην υπόθεση. Αργότερα όμως έσπασε και ομολόγησε τα πάντα. Ακολούθησε η σύλληψη και των υπολοίπων και η κατάσχεση των θησαυρών.
Με κλάματα εμφανίστηκε στους δημοσιογράφους, στο γραφείο του διευθυντή Αστυνομίας Χαλκίδας Πάνου Κατσέρη, η υπ’ αριθμόν δύο στην ιεραρχία της σπείρας των ιεροσύλων κτηματομεσίτρια και αρνήθηκε να απαντήσει στη βροχή των ερωτημάτων που της υποβάλαμε. Το μόνο που έλεγε και ξανάλεγε είναι ότι δεν φταίει και ότι παρασύρθηκε επειδή της είπαν ότι πρόκειται για υπόθεση με χρυσές λίρες που θα έβρισκαν στο Άγιο Όρος.
Περίπου μία ώρα αργότερα τη βρήκα στο γραφείο ενός αξιωματικού και της πήρα αποκλειστική συνέντευξη την οποία δημοσίευσα στο Έθνος της Κυριακής. Μου μίλησε για τη σπείρα και τη δράση της, αλλά και για το πώς μπλέχτηκε στην όλη υπόθεση.
Η συνέντευξη με την Κωστούλα Λ.
ΠΑΝΟΣ ΣΟΜΠΟΛΟΣ: Κυρία Κωστούλα, πώς μπλεχτήκατε εσείς σ’ αυτή την υπόθεση;
ΚΩΣΤΟΥΛΑ Λ.: Δεν φταίω εγώ, δυστυχώς έπεσα θύμα αυτού του καλόγερου που μας πήρε όλους στον λαιμό του. Αυτός τα έκανε όλα, κι αυτός θα πρέπει να τιμωρηθεί. Με κατέστρεψε ο παλιάνθρωπος…
Π.Σ.: Πώς τον γνωρίσατε;
Κ.Λ.: Εγώ έχω φίλο τον τεχνικό του ΟΤΕ. Γνωριζόμαστε από μικρά παιδιά. Αυτός μου τον γνώρισε, αλλά μαζί μ’ εμένα κάηκε κι αυτός. Πάμε όλοι χαμένοι τώρα…
Σε ερώτηση για τα κλοπιμαία και για τα άλλα μέλη της σπείρας, μου είπε:
Κ.Λ.: Πριν φύγουν οι τρεις για το Άγιο Όρος, είχε γίνει συζήτηση για το πώς θα έφταναν στο μοναστήρι, πώς θα έπαιρναν τα ιερά κειμήλια και πώς θα επέστρεφαν από το μοναστήρι στην Ουρανούπολη. Τι να σας πω, παρασύρθηκα κι εγώ και οι άλλοι από τα μεγάλα λόγια αυτουνού του καλόγερου.
Π.Σ.: Όταν έφεραν τα κειμήλια στο σπίτι σας, τι είπατε εσείς, τι κάνατε;
Κ.Λ.: Τι να σας πω, τρόμαξα όταν τα είδα…
Σ’ αυτό το σημείο έκανε τον σταυρό της, είπε μερικές φορές «Παναγία, βόηθα με» και συνέχισε:
Κ.Λ.: Κλαίω για τον πατέρα μου που είναι 82 χρονών και ζούσε μόνο για μένα… Τι να τον κάνω αυτόν τον άνθρωπο, τι να του πω τώρα έτσι που ήρθαν τα πράγματα…
Ξέσπασε πάλι σε λυγμούς και μετά από λίγο ξανάπε:
Κ.Λ.: Αυτός ο ψευτοκαλόγερος μ’ έμπλεξε. Αυτός ο Ανδρέας Χ. έκοψε τον τίμιο σταυρό στα πέντε κομμάτια.
Π.Σ.: Για να πάρετε από ένα;
Κ.Λ.: Τι να σας πω, αυτός τον τεμάχισε… Αυτός κατέστρεψε και τη χρυσή κασετίνα… Όταν τον είδα να τεμαχίζει με πάθος το τίμιο ξύλο, ανατρίχιασα, τρελάθηκα, τι να σας πω… Ήταν κάτι το φοβερό…
Και συνέχισε λέγοντας:
Κ.Λ.: Ο Παναγιώτης Κ. [ο τεχνικός του ΟΤΕ] ξέρει τι έχω τραβήξει εγώ στη ζωή μου, μετά που έχασα τη μάνα μου.
Όπως μου υπενθύμισε ο αξιόλογος συνάδελφος Βασίλης Παπαδημούλης από τη Θεσσαλονίκη, η Μονή Μεγίστης Λαύρας είχε φυλάκιο με δύο αστυνομικούς, επειδή είναι το μεγαλύτερο μοναστήρι και φυλάσσονται σ’ αυτό κειμήλια ανεκτίμητης αξίας. Όμως το φυλάκιο είχε πάθει ζημιές από τους σεισμούς και τελικά κατέρρευσε έναν χρόνο πριν από την κλοπή, οπότε αποσύρθηκαν οι αστυνομικοί στο τμήμα των Καρυών.
Μου θύμισε επίσης ότι τη βραδιά της μεγάλης λεηλασίας έκανε τσουχτερό κρύο και ότι ο μοναχός πατέρας Μιχαήλ που ήταν φύλακας, δεν μπορούσε να κυκλοφορεί όλη τη νύχτα. Λίγο μετά τις 10 το βράδυ οι μοναχοί ξάπλωσαν για ύπνο. Ο πατέρας Μιχαήλ έκανε την τελευταία περιπολία του και μπήκε μέσα για να ζεσταθεί. Έκανε νέα περιπολία περίπου δύο ώρες μετά και δεν διαπίστωσε κάτι ύποπτο. Σίγουρα ο ένας από τους ιερόσυλους είχε αναλάβει τον ρόλο του τσιλιαδόρου. Όπως αποδείχτηκε, ο πρώην μοναχός γνώριζε πρόσωπα και πράγματα στο μοναστήρι και γι’ αυτό κατάφερε να βάλει στο χέρι τους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς.
Αξίζει να αναφέρω εδώ ότι μόλις ενημερώθηκαν ο ηγούμενος πατέρας Φίλιππος και οι μοναχοί της Μονής Μεγίστης Λαύρας για τις εξελίξεις, δηλαδή για τη σύλληψη των ιερόσυλων και την κατάσχεση των θησαυρών, από τον πολιτικό διοικητή του Αγίου Όρους Κωνσταντίνο Λούλη, πανηγύριζαν όλη μέρα! Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα και οι μοναχοί δόξαζαν τον Θεό για την ευχάριστη έκβαση της υπόθεσης.
Θέλω να επισημάνω εδώ ότι στο Άγιο Όρος έχουμε κατά καιρούς πολλές κλοπές εικόνων και κειμηλίων από μοναστήρια. Άλλοτε είναι μεμονωμένες περιπτώσεις κι άλλοτε μαζικές. Είναι αδύνατο να ασχοληθώ με όλες εδώ.
Ενδεικτικά χτυπήματα των ιερόσυλων
Στο αρχείο μου έχω πάμπολλα περιστατικά αρπαγής θησαυρών της ορθοδοξίας μας από μοναστήρια κι εκκλησίες. Λόγω έλλειψης χώρου, θα παραθέσω ορισμένες από αυτές τις υποθέσεις, που προέρχονται από διάφορες περιοχές της χώρας.
Από το παρεκκλήσι Αγίου Βασιλείου της Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου Αγίου Όρους κλάπηκαν τέσσερις εικόνες μεγάλης αρχαιολογικής αξίας (17ος και 18ος αιώνας). Την ίδια περίοδο, ένας Βούλγαρος μαθηματικός επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Ζωγράφου και έκλεψε εικόνα μεγάλης αξίας. Δεν πρόλαβε να τη φυγαδεύσει στη Βουλγαρία, γιατί συνελήφθη στη Δάφνη από τελωνειακούς.
Επίσης πριν από χρόνια, από την Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος (είναι το λεγόμενο ρωσικό μοναστήρι) ένας Ολλανδός γιατρός έκλεψε εικόνες ιδιαίτερα μεγάλης αξίας. Τον μπλόκαραν στην Ουρανούπολη και γλίτωσαν οι θησαυροί μας.
Από την αίθουσα κειμηλίων της ιστορικής Μονής του Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα κλάπηκε ένας χρυσός σταυρός που περιείχε τίμιο ξύλο και ήταν στολισμένος με διαμάντια. Ήταν προσφορά στη μονή του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Μιχαήλ Σούτσου.
Τριάντα επτά εικόνες και διάφορα εκκλησιαστικά είδη κλάπηκαν από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου Γεωργανάδων στα Τρίκαλα.
Από τον ιερό ναό Υπεραγίας Θεοτόκου στα Μαντζαβινάτα Κεφαλλονιάς κλάπηκαν ένα ευαγγέλιο και είκοσι τρεις εικόνες μεγάλης αρχαιολογικής αξίας.
Επίσης, από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου κλάπηκαν ένα ευαγγέλιο και μεγάλος αριθμός εικόνων. Τέσσερα άτομα είχαν κατηγορηθεί, αλλά οι εικόνες και τα ευαγγέλια δεν βρέθηκαν.
Δεκαπέντε εικόνες μεγάλης αξίας κλάπηκαν από τον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Σλίμνιτσας Καστοριάς.
Από το εξωκλήσι της Παναγίας στην παλαιά Μονή Καλαμίου της κοινότητας Ατσιχόλου Αρκαδίας κλάπηκαν τέσσερις εικόνες μεγάλης αξίας.
Πέντε εικόνες μεγάλης αρχαιολογικής αξίας κλάπηκαν τον Ιανουάριο του 1986 από την Ιερά Μονή Αγίας Ειρήνης Κρουσώνος Ηρακλείου στην Κρήτη.
Είκοσι τρεις εικόνες ιστορικής αξίας κλάπηκαν από τον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Αχινού Σερρών. Ένα βημόθυρο και τρεις μεγάλες εικόνες κλάπηκαν τον Ιανουάριο του 1981 από την Ιερά Μονή Λιγοβιτσίου στο Ξηρόμερο Αιτωλοακαρνανίας. Οι δράστες εδώ συνελήφθησαν και τα κλοπιμαία βρέθηκαν. Δεκατέσσερις εικόνες κι ένα βημόθυρο κλάπηκαν από το εξωκλήσι Αγίου Αντωνίου Μαρπήσσης Πάρου. Οι εικόνες ήταν του 17ου αιώνα.
Άγια δισκοπότηρα, ευαγγέλια, σταυροί και διάφορα άλλα εκκλησιαστικά αντικείμενα μεγάλης αξίας κλάπηκαν από τον ιερό ναό Αγίας Παρασκευής Κοκκινοπηλού Ελασσόνας.
Από τον ιερό ναό Υπαπαντής Ροζενών Κορινθίας κλάπηκαν οκτώ εικόνες, ενώ από τον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη Στομίου κλάπηκαν επτά εικόνες μεγάλης αξίας.
Επτά εικόνες του 17ου αιώνα κλάπηκαν από το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου Αλαγονίας στη Μεσσηνία.
Το finupnews σε αποκλειστική συνεργασία με τις εκδόσεις Πατάκη σας παρουσιάζει επιλεγμένα κείμενα από τα βιβλία του Πάνου Σόμπολου για τα μεγάλα εγκλήματα που συγκλόνισαν την χώρα και τα μεγάλα γεγονότα που έζησε ο συγγραφέας.
