Στο ποδόσφαιρο πρωταθλητές δεν αναδεικνύονται ποτέ οι… όμορφοι, μόνο οι αποτελεσματικοί! Ας τους αποκαλέσουμε κυνικούς, για να συνεννοηθούμε…
Ο Ολυμπιακός νίκησε σήμερα (13/02) την αποφασισμένη ΑΕΚ, που κατέβηκε στον Πειραιά τουλάχιστον για μη χάσει. Τη νίκησε επειδή ήξερε από το ξεκίνημα τι θέλει και – το κυριότερο- πώς να το διεκδικήσει.
Σε αυτό συνέβαλε η διαχείριση του προπονητή, αλλά και η “εσωτερική” διαχείριση στο ματς, των ίδιων των παικτών, την ώρα του αγώνα.
Ο Εμβιλά κάνει σπουδαίο παιχνίδι, κυρίως ως χειριστής της ψυχολογίας των συμπαικτών του. Εάν ο Ολυμπιακός κατακτήσει το πρωτάθλημα θα είναι ο MVP της σεζόν και ο καλύτερος μέσος της Λϊγκας.
Οι ερυρθόλευκοι εξ αρχής πρόσεχαν για να έχουν, που σημαίνει ότι δεν πήραν περισσότερα ρίσκα από εκείνα που αναλογούσαν στην ψυχολογία του αγώνα και τη μορφή του από το ξεκίνημα.
Διότι κάθε παιχνίδι αποκτά από το πρώτο λεπτό το χαρακτήρα του, πολύ περισσότερο τα ντέρμπι.
Στην τωρινή περίπτωση η ΑΕΚ μπήκε με σκοπό να τρέξει στις αντεπιθέσεις, να βγάλει φάσεις και να πιέσει ασταμάτητα. Προϋποθέσεις δημιούργησε, όμως της έλειπε η τελική πάσα, ώστε να καταλήγει σε σοβαρή απειλή η κάθε της προσπάθεια.
Γι αυτό άλλωστε στο τέλος του αγώνα πέρασε ο Γιέβτιτς αντί του Ανσαριφάρντ. Για τις κάθετες πάσες προς τη θέση του φορ, απο την οποία ωστόσο απουσίαζε ο Αραούχο. Όταν λοιπόν μετατέθηκε εκεί ο κορυφαίος του αγώνα για την Ένωση Άμραμπατ, το έργο δεν δούλεψε, ξανά.
Ο Ολυμπιακός την ίδια ώρα, είχε έναν προπονητή που έκανε όλες τις προβλεπόμενες και αναγκαίες κινήσεις από τον πάγκο. Υποστηρίζοντας το εξαιρετικό έμψυχο υλικό του, με αποτελεσματικό ροτέϊσον στη διάρκεια του παιχνιδιού.
Από τον καθοριστικό Μπουχαλάκη του πρώτου ημιχρόνου με τις καίριες κάθετες πάσες, έως τον δημιουργικό Καρβάλιο του δευτέρου ημιχρόνου, ο οποίος θύμισε τον -εδώ και καιρό- με τις κινήσεις του απόντα Φορτούνη.
Ο Μαρτίνς γνωρίζει πια τι πρέπει να κάνει για να βγάζει, όχι λαγούς από το καπέλο αλλά, τα χαρτιά στο τραπέζι που γυρίζουν το… φύλλο! Έχει βέβαια πάγκο με ονόματα, όπως ο Βαλμπουενά και ο Ελ Αραμπί.
Ο Γιαννίκης, από την άλλη, δεν είχε στον πάγκο δυνατά όπλα, με μόνους παίκτες από τη μέση και μπροστά τους Γιέβτις και Σάκχοφ. Σε κάθε περίπτωση, αυτό δεν δικαιολογεί να παίζει ένα ντέρμπι χωρίς αλλαγή εώς το 81΄.
Κόουτς παίζεις πάντα με αυτούς που έχεις και δεν “κλαις τη μοίρα σου” επειδή σου έτυχαν οι σοβαρές απουσίες. Αλλιώς μπορείς να λες “δεν έχω παίκτες, άρα δεν καταβαίνω..”.
Ο Ολυμπιακός απαντά -κάθε φορά- σε όλους όσοι επικαλούνται μόνο τον αριθμό των παιχνιδιών που απομένουν. Και τους λέει πως ακόμη κι αν τα υπολοιπόμενα παιχνίδια είναι 14, άρα και οι διεκδικούμενοι βαθμοί 42, κρατά την τύχη του πρωταθλήματος αυτός στα χέρια του. Με κυνισμό, αλλά και αποτελεσματικότητα…
