του Νίκου Ελευθερόγλου
Μετράμε ήδη τις πρώτες στιγμές 2022. Μιας χρονιάς που “κληρονόμησε” την πανδημία και μια παραλλαγή που σαρώνει τους πάντες. Και εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Για αυτό και το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία, θυμίζει περισσότερο αυτό του σχοινοβάτη, που προσπαθεί να ισορροπήσει ξέροντας, ότι το όποιο παραπάτημα θα του στοιχίσει ακριβά.
Οι προκλήσεις που έχει μπροστά της να αντιμετωπίσει (πρωτίστως) η κυβέρνηση έχουν ονοματεπώνυμο. Και αυτό είναι φόβος και θυμός. Είναι τα δυο κυρίαρχα συναισθήματα που επέστρεψαν και πάλι στην ελληνική κοινωνία.
Και τα δυο, καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις που κάνουν οι εταιρείες. Είναι μια αναφορά που θυμίζει το σκηνικό που υπήρχε στην κοινωνία τον πρώτο καιρό των Μνημονίων. Το που οδήγησε είναι γνωστό σε όλους μας.
Μπορεί σήμερα όλα τα κόμματα να μην ασχολούνται με αυτά τα δυο στοιχεία των μετρήσεων.
Να θεωρούν σημαντικότερο όλων των στοιχείων αυτά που δείχνουν τα ποσοστά τους.
Λογικό θα μου πείτε, αλλά όταν το καζάνι βράζει, και δεν παίρνονται μέτρα ικανά που δεν θα σταματήσουν μια έκρηξή του, τότε τα πράγματα μπορεί να οδηγήσουν σε ανατροπές που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει.
Ο φόβος και ο θυμός είναι ήδη εδώ. Φόβος για τον καθένα, καθώς δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Τόσο από υγειονομικής πλευράς, όσο και από οικονομικής πλευράς. Θυμός υπάρχει. Κυρίως σε αυτούς που τήρησαν όλα τα μέτρα, έκαναν όλα τα εμβόλια, στερήθηκαν ελευθερίες, αλλά διαπιστώνουν ότι δεν πήραν τις ζωές τους πίσω.
Τα τελευταία μέτρα δεν διαχώρισαν εμβολιασμένους από ανεμβολίαστους. Αποτέλεσμα να ρίχνουν νερό στο μύλο, όσων αμφισβητούν το δώρο της επιστήμης. Τα όσα δήλωσε πριν από λίγες ώρες ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος, όσο και αν σε κάποιους αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας, βρίσκουν ακροατήριο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι τα εμβόλια έχουν ως στόχο να μας… υποτάξουν.
Και αυτά τα ακροατήρια είναι και ακροδεξιά και ακροαριστερά, και παραθρησκευτικά. Και το έχουμε παρατηρήσει σε πολλές από τις συγκεντρώσεις που έχουν γίνει.
Για αυτό και επιμένουμε ότι η εξίσωση που καλείται να λύσει η κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα είναι δύσκολη. Για αυτό θα ήταν καλύτερο όλων να μην ρίχνουν… λάδι στη φωτιά.
Η χρονιά έκλεισε με σκληρές αντιπαραθέσεις, και φοβούμαι ότι θα ανοίξει με τον ίδιο τρόπο καθώς τα κρούσματα για ημέρες θα τραβούν την ανηφόρα. Το θέμα είναι η ανηφόρα των κρουσμάτων να μην οδηγήσει σε κατήφορο την χώρα και την πολιτική ζωή του τόπου.
Είτε το θέλει η κυβέρνηση είτε όχι εκείνη έχει το μαχαίρι και το καρπούζι. Κάτι πρέπει να κάνει ο κ. Μητσοτάκης για να πάψουν να κυριαρχούν ο θυμός και ο φόβος. Εκείνος θα είναι εξάλλου ο πολιτικός που θα πιστωθεί την επιτυχία και εκείνος που θα χρεωθεί την αποτυχία του εγχειρήματος.
Ως γνωστόν κανείς δεν υπερψηφίζει την αντιπολίτευση. Απλά καταψηφίζει την κυβέρνηση. Μια ερώτηση σε όσους προηγήθηκαν σε αυτήν την …ηλεκτρική καρέκλα θα τον πείσει για την ορθότητα του παραπάνω επιχειρήματος. Για αυτό και το ξαναλέμε. Διώξτε το θυμό και το Φόβο…
Καλή χρονιά…
