Οι δυο επικρατούσες θεωρίες για τα περιστατικά οξείας ηπατίτιδας σε παιδιά είναι «η πρώτη να πρόκειται για αποτέλεσμα ενός long – Covid περιστατικού σε ένα παιδί του οποίου οι γονείς μπορεί να μην έχουν καταλάβει καν ότι έχει νοσήσει και η δεύτερη θεωρία ότι τα παιδιά να μην έχουν εκτεθεί σε διάφορους ιούς σε μικρότερες ηλικίες, με αποτέλεσμα να έχουν μια μεγαλύτερη ευαισθησία του ανοσοποιητικού», τόνισε η παθολόγος Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
«Αυτό που έχει βρεθεί στο 50% με 70% των περιστατικών είναι ένας αδενοϊός, ειδικά η υποκατηγορία αδενοϊού τύπου 41, ο οποίος φαίνεται να σχετίζεται με κάποιο τρόπο. Ένα μικρότερο ποσοστό των παιδιών αυτών γύρω στο 20% με 30% φαίνεται είτε να ήταν εκείνη την περίοδο θετικά στον κορονοϊό είτε να είχαν νοσήσει τους προηγούμενους 2-3 μήνες με κορονοϊό», πρόσθεσε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα.
Σύμφωνα με την κ. Ψαλτοπούλου, «πρόκειται για περιστατικά οξείας, σοβαρής ηπατίτιδας αγνώστου αιτιολογίας». «Στις εξετάσεις τα παιδιά – που ήταν κυρίως 2 με 5 ετών αλλά το εύρος των ηλικιών ήταν από ενός μηνός έως 16 ετών – ήταν αρνητικά στις ηπατίτιδες A, B, C, D και E περιμένουμε να είναι θετικά με τόσο αυξημένα ηπατικά ένζυμα», επισήμανε, σημειώνοντας ότι «οι διεθνείς Οργανισμοί έχουν ζητήσει από όλες τις χώρες να έχουν ένα πολύ καλό ιστορικό των παιδιών και από θέματα ιολογικά και από θέματα τοξικότητας, για να δουν τι μπορεί να συνδέει όλα αυτά τα παιδιά ως προς την εμφάνιση αυτού του συνδρόμου».
Η παθολόγος κάλεσε τους γονείς να απευθύνονται αμέσως σε παιδίατρο σε περίπτωση που δουν κάποια αλλαγή στο χρώμα του ματιού ή στο χρώμα του δέρματος, δηλαδή «αν κιτρινίσουν τα παιδιά». Πρόσθεσε, δε, ότι υπάρχουν περιπτώσεις με πρόδρομα συμπτώματα από το γαστρεντερικό (ναυτίες, έμετοι κτλ), ενώ μπορεί να προηγηθεί πυρετός, κόπωσης, και κνησμός στο δέρμα.
