Από τη μια είναι να εξοργίζεσαι και από την άλλη είναι να θλίβεσαι για την κατάντια ορισμένων, πρώην ένστολων. Μετά την απαράδεκτη ανακοίνωση της πρεσβείας του Πούτιν (διότι δεν εκφράζουν τον λαό της Ρωσίας) στην Αθήνα, τα ένστολα…παπαγαλάκια βγήκαν σεργιάνι στα κανάλια.
Όλα αυτά τα γεμάτα παράσημα ανθρωπάκια, που δεν έριξαν τουφεκιά, ούτε στα Ιμια ούτε αλλού παραδίδουν μαθήματα, στον Ουκρανικό λαό γιατί έχει το θάρρος και το θράσος να αντιστέκεται, απέναντι στις νεοναζιστικές ορδές ενός νέου τύπου δικτάτορα.
Μιλούν αυτοί, που δεν είχαν το θάρρος να σεβαστούν τις στολές με το εθνόσημο και να παραιτηθούν αν μη τι άλλο, υπακούοντας σε φαύλες διαταγές από φαύλες πολιτικές ηγεσίες.
Μιλούν αυτοί και παραδίδουν μαθήματα, όταν υπηρετούν (ελπίζουμε μετά την αποστρατεία τους) κάθε λογής επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αν είχε ντροπή η ντροπή θα ντρεπόντουσαν. Τώρα αναζητούν ψιχία από τη ρωσική αρκούδα και περιφέρονται μπας και πάρουν κάτι. Άκαπνοι οι ίδιοι, μας γεμίζουν με κάπνα και φούμαρα για να καλύψουν την ανυπαρξία τους.
Ανθρωπάκια, χωρίς στολή, ασκούσαν εξουσία μόνο πάνω σε δόλιους φαντάρους. Τώρα αντί να σιωπούν, αναλύουν στρατηγικές, που μόνο στα χαρτιά οραματίστηκαν, όταν άλλοι δίνουν την ζωή τους για τη δική τους πατρίδα.
Ούτε αυτό δεν σέβονται. Διότι να τους ζητήσω να σεβαστούν τους προκατόχους τους που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα, μάλλον είναι κάτι φαντασιακό.
Υπαλληλίσκοι συμφερόντων, παπαγάλοι της εκάστοτε πρεσβείας για ένα ξεροκόματο, που αναρωτιέμαι εάν το παίρνουν και αυτό.
Στρατιώτες επιχειρηματικών κύκλων, και όχι στρατιώτες της πατρίδας. Χτυπούν πισώπλατα και μάλιστα με την τηλεοπτική ασφάλεια, χωρίς να σέβονται κανέναν από αυτούς που βρίσκονται στα χιονισμένα μέτωπα του Κιέβου και των άλλων πόλεων.
Βλέποντας και ακούγοντάς τους, καταλαβαίνω γιατί η Τουρκία συνεχίζει να μας απειλεί. Αυτοί που παρέδωσαν την Κύπρο, τους Κούρδους μαχητές, τα Ιμια, έχουν το θράσος να ζητούν κυρώσεις στην Τουρκία όταν δεν έριξαν ούτε μια τουφεκιά, για την τιμή των όπλων. Με θράσος πουλάνε πατριωτισμό, για να μην θυμάται ο λαός τι έχουν κάνει όταν χρειάστηκε να υψώσουν το ανάστημά τους.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα των Ελλήνων ηρώων, που έδωσαν τη ζωή τους, για να αντέξει αυτή η μικρή πατρίδα, στους αιώνες.
Η λέξη τσίπα και φιλότιμο αγνοείται…Δυστυχώς. Παπαγάλοι γεννήθηκαν, παπαγάλοι θα πεθάνουν. Απλώς αποτελούν τους χρήσιμους ηλίθιους της ιστορίας , των πρεσβειών και των επιχειρηματιών. Κρίμα τα γαλόνια , τα εθνόσημα και τις αναλύσεις τους. Ιδιαίτερα όταν η πατρίδα είναι σε κίνδυνο….
