«Είναι σωστό ότι η στρατηγική των επαναλαμβανόμενων δόσεων δεν είναι μία μακροπρόθεσμη στρατηγική με την έννοια ότι δεν γίνεται να οργανώνονται τόσο συχνά οι εμβολιαστικοί σταθμοί», διευκρίνισε ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Νίκος Τζανάκης, μιλώντας σήμερα στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για την πορεία της πανδημίας και τα εμβόλια.
«Η επιστήμη πρέπει να ψάξει μία λύση σε επίπεδο ετήσιο ή διετίας, δεν σημαίνει ότι η 3η δόση δεν είναι ενδεικνυόμενη. Το τείχος ανοσιας με τόσες πολλές παραλλαγές και έχοντας παρασκευάσει ένα εμβόλιο βασιζόμενοι στο αρχέγονο στέλεχος το wild type, μας δίνει μία αποτελεσμάτικότητα ενάντια στη βαριά και κρίσιμη νόσο που υπερβαίνει το 90%. Τα τελευτασία στελέχη της Δέλτα και της Όμικρον κυρίως, υπερβαίνουν την ανοσολογική απάντηση ως προς τη μόλυνση, ένας εμβολιασμένος μπορεί να μολυνθεί σε ένα αρκετό υψηλότερο ποσοστό από ότι παλαιότερα. Όμως εξακολουθεί να προστατεύεται από τη μόλυνση σε σχέση με έναν ανεμβολίαστο. Με λίγα λόγια, θα προτιμήσουμε να μας βρει ο ιίς εβολιασμένους με 3 δόσεις, μετά με 2 δόσεις και μετά ανεμβολίαστους. Το εμβόλιο δεν το κάνουμε για να μην κολλήσουμε, αλλά για να μην διασωληνωθούμε και πεθάνουμε», ανέφερε.
4η δόση
«Δεν πρέπει να λέμε ποτέ εφόσον δεν ξέρουμε πώς θα πορευτεί η πανδημία. Πιστεύω ότι μέχρι την άνοιξη η πανδημία θα έχει τιθασευτεί σε μεγάλο ποσοστό και σε πολλές χώρες επομένως δεν θα χρειαστεί σε μαζικό επίπεδο να κάνουμε την 4η δόση. Εάν βγει ένα εμβόλιο επιτυχές και μονιμότερο και στοχευμένο στα υπάρχοντα στελέχη, δεν αποκλείεται να κάνουμε έναν ετήσιο εμβολιασμό με το επικαιροποιημένο εμβόλιο», δήλωσε σχετικά με την 4η δόση του εμβολίου.
Αύξηση θανάτων
Ο κ. Τζανάκης ανέφερε τέσσερις βασικούς λόγους για την αύξηση των θανάτων στη χώρα από κορωνοϊό.
«Το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας με τον γερασμένο πληθυσμό και τα πολλά συνοδά νοσήματα είναι το κύριο για την αύξηση των θανάτων. Ο ορισμόςτου θανάτου που εφαρμόζει η χώρα μας, για θάνατο από κορωνοϊό, ο οποίος είναι ο αυστηρός ορισμός του ΠΟΥ, δηλαδή εάν κάποιος έχει κορωνοϊό και έχει και ένα συνοδό νόσημα, εάν δε το είχε προφανώς και δε θα πέθαινε. Εφόσον πεθαίνει με αυτό ,έχει συμβάλει πολύ σημαντικά και το συνοδό νόσημα, και εκεί υπάρχει διαφοροποίηση στους ορισμούς. Το τρίτο πρόβλημα είναι ότι πάμε αργά στο νοσοκομείο. Ωστόσο η μεγάλη αιτία είναι η αποτυχία του εμβολιασμού των άνω των 60 ετών. Έχουμε μέχρι στιγμής 300.000 αμετανότητους ανεμβολίαστους και έρχονται να προστεθούν άλλοι 250.000 που καθυστέρησαν να εμβολιαστούν», υπογράμμισε ο κ. Τζανάκης.
