Απόσπασμα του λόγου της Σοφίας Τσιπτσέ στην εκδήλωση του “Money Show” που διοργάνωσε η Ένωσις Βορειοελλαδιτών Επενδυτών Χρηματιστηρίου Αξιών – ΕΒΕΧΑ στο ξενοδοχείο Hyatt την 28-1-2022, με τις εξής θεματικές ενότητες : 1)επενδυτικές απάτες μέσω διαδικτύου 2)Νομική άμυνα του δανειολήπτη. (Ομιλητές: Γεώργιος Παλάζης Δικηγόρος, Ασημίνα Μαγγόλα Δικηγόρος, Δημήτριος Αλβανός Δικηγόρος, Ιωάννης Παπαϊωάννου Δικηγόρος, Σοφία Τσιπτσέ Δικηγόρος. Συντονισμός: Γωγώ Γαβριηλίδου).
Η απόφαση σταθμός στην «ιστορία των κόκκινων δανείων», η περίφημη 822/2022ΑΠ, έφερε στην επικαιρότητα εκ νέου το ζήτημα αυτό. Και λέμε στην «επικαιρότητα», διαχωρίζοντας την ως έννοια από την «καθημερινότητα» των πολιτών, καθότι στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ να απασχολεί την καθημερινότητα των πολιτών, που διατηρούν οφειλές. Τελούμε εν αναμονή της απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου για την ενεργητική νομιμοποίηση των εταιριών διαχειρίσεων, που εκδικάστηκε την 26-1-2023.
Αποτέλεσμα της αποτυχίας της πλειοψηφίας των νομοθετημάτων που είχαν ως στόχο την ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, ήταν να ανοίξει η «κάνουλα» των πλειστηριασμών και ολοένα και περισσότερες ακίνητες και κινητές περιουσίες να κινδυνεύουν να περάσουν στα χέρια των υπερθεματιστών.
H σελίδα e- auction μας ενημερώνει ότι: 166.904 ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί είναι αναρτημένοι συνολικά. Και 776 θα λάβουν χώρα εντός της επόμενης βδομάδας.
Τι μπορεί να κάνει ο οφειλέτης ΠΡΙΝ τον πλειστηριασμό για να τον «προλάβει»:
Τα νομικά εργαλεία ρύθμισης είναι εξαιρετικά λίγα. Λίγα όχι μόνο ως προς την «ποσότητα», αλλά και ως προς την «ποιότητα», καθότι όπως θα αναλυθεί συνοπτικά κατωτέρω ΚΑΝΕΝΑ εργαλείο δεν είναι αποτελεσματικό και δεν δύναται να παρέχει λύσεις σε ευρεία γκάμα οφειλετών.
1)Εξωδικαστικός μηχανισμός: Ένας πολλά υποσχόμενος μηχανισμός που σαν ιδέα ήταν πρωτοποριακή-> αναδιάρθρωση χρεών εξωδικαστικά μέσα από μία ηλεκτρονική πλατφόρμα, μακριά από δικασίμους, δικαστήρια και δικαστικές αποφάσεις.
Η αχίλλειος πτέρνα του; η φράση: «μετά την υποβολή της αίτησης, οι συμμετέχοντες πιστωτές που είναι χρηματοδοτικοί φορείς «ΔΥΝΑΝΤΑΙ» να καταθέσουν πρόταση ρύθμισης…». Δύνανται λοιπόν και όχι υποχρεούνται. Είναι στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια των πιστωτών, το αν θα καταθέσουν πρόταση ρύθμισης ή όχι, όπερ σημαίνει στην πράξη ότι ο οφειλέτης μπορεί να κάνει μία ολόκληρη προετοιμασία και μελέτη, ώστε να καταθέσει την αίτηση στον εξωδικαστικό και η πλειοψηφία των πιστωτών να αρνηθούν να απαντήσουν και υποβάλλουν πρόταση. Αποτέλεσμα: η αίτηση πέφτει στο κενό!
Γενικά, όπως είναι γνωστό τοις πάσι, όταν υπάρχει εξασφάλιση πίσω από μία οφειλή (δηλαδή μία προσημείωση υποθήκης σε ένα ακίνητο), τότε τα περιθώρια διαπραγμάτευσης με την πιστώτρια είναι ελάχιστα, οπότε το «δύνανται» να καταθέσουν πρόταση ρύθμισης, τις περισσότερες φορές μετουσιώνεται σε «δεν καταθέτουν πρόταση ρύθμισης».
2)Διμερή διαπραγμάτευση: Όταν ακούμε τον όρο διαπραγμάτευση συνήθως μας έρχεται στο μυαλό ένα οβάλ τραπέζι με έγγραφα και ώρες προτάσεων και αντιπροτάσεων.
Στην πραγματικότητα η διμερής διαπραγμάτευση με τις διαχειρίστριες εταιρίες γίνεται ως εξής: στέλνει ο νομικός σύμβουλος εξουσιοδότηση, περνάν μέρες μέχρι να εγκριθεί από το νομικό τμήμα της εταιρίας και έπειτα από ώρες αναμονής στο τηλεφωνικό κέντρο της εταιρίας, επικοινωνείς με τον υπεύθυνο του φακέλου του εντολέα σου, ο οποίος σου προτείνει ανάλογα με τα δεδομένα που έχεις προσκομίσει μία ρύθμιση. Ουσιαστικά δεν μιλάμε για διαπραγμάτευση, αλλά για μονομερή πρόταση: take it or leave it.
3)Αίτηση πτώχευσης: εδώ δεν μιλούμε για ρύθμιση, εδώ μιλούμε για ρευστοποίηση του συνόλου της ακίνητης και κινητής περιουσίας. Τα χάνει όλα, αλλά και απαλλάσσεται – υπό συνθήκες- από το υπόλοιπο των οφειλών.
4)Τραπεζική Διαμεσολάβηση: Ένα εργαλείο λειτουργικό και ανεκμετάλλευτο. Θα μπορούσε με νομοθετική πρωτοβουλία να ενισχυθεί η λειτουργία του εργαλείου αυτού, προς όφελος άμεσης εύρεσης λύσης ρύθμισης ρεαλιστικής, ώστε να μην… ξανακοκκινήσει.
Κάποιες εταιρίες συμμετέχουν στην τραπεζική διαμεσολάβηση, έχοντας δημιουργήσει μάλιστα αντίστοιχο τμήμα που δέχεται αιτήματα, με εξαιρετικά επιτυχή αποτελέσματα.
Αν δεν γίνει τίποτα επιτυχώς από τα ανωτέρω: διαταγή πληρωμής!
Τι γίνεται αν λάβει κανείς διαταγή πληρωμής:
Ανακοπή 632ΚπολΔ: Η άμυνα του στο στάδιο αυτό είναι η ανακοπή του 632ΚΠολΔ. Έχει δικαίωμα λοιπόν ο οφειλέτης που έλαβε μία διαταγή πληρωμής, να ασκήσει ανακοπή στο ίδιο Δικαστήριο που εξέδωσε την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Η προθεσμία για την άσκηση της ανακοπής είναι 15 εργάσιμες ημέρες, εκτός αν ο οφειλέτης είναι κάτοικος εξωτερικού, οπότε στην περίπτωση αυτή η προθεσμία είναι 30 μέρες. ΠΡΟΣΟΧΗ! όταν αναγράφεται πως η προθεσμία για την άσκηση της ανακοπής είναι 15 εργάσιμες ημέρες, εννοείται πως μέσα στις 15 εργάσιμες αυτές μέρες από την επομένη της επίδοσης της διαταγής πληρωμής, πρέπει να λάβουν χώρα (α) και η κατάθεση του δικογράφου της ανακοπής στο καθ’ ύλη και κατά τόπο Δικαστήριο (β) και η επίδοση του δικογράφου της ανακοπής σε όποιον εξέδωσε την διαταγή πληρωμής
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η άσκηση της ανακοπής δεν αναστέλλει την πορεία προς την εκτέλεση. Και επειδή η πρακτική εμπειρία μας διδάσκει, ότι οι δικάσιμοι που μας δίνονται ανήκουν στο μακρινό μέλλον (ειδικά σε Πρωτοδικεία μεγάλα, όπως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης), για το λόγο αυτό φρόνιμο και αποτελεσματικότερο είναι να κατατίθεται και αίτηση αναστολής.
Ανακοπή 933ΚΠολΔ: Η ανακοπή του 933ΚΠολΔ είναι η γνωστή ανακοπή κατά της εκτέλεσης, μέσω της οποίας προβάλλονται οι αντιρρήσεις εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση και κάθε δανειστή που έχει έννομο συμφέρον και αφορούν την εγκυρότητα του τίτλου, τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης ή την απαίτηση.
Μεγάλο ζήτημα η απουσία προσωρινής διαταγής και αναστολής στο σημείο αυτό.
Η έλλειψη της προσωρινής δικαστικής προστασίας του οφειλέτη, η οποία και κατά τη συνταγματική σκοπιά δημιουργεί ζητήματα, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του Ν. 4842/2021, καλύπτεται από το γεγονός ότι η συζήτηση της ανακοπής ορίζεται μέσα σε 60 μέρες και η απόφαση επίσης μέσα σε 60 μέρες από τη συζήτηση, οπότε σε κάθε περίπτωση θα έχουμε απόφαση πριν τον πλειστηριασμό. Στην πράξη όμως βλέπουμε πως η προθεσμία των 60 μερών δεν εφαρμόζεται, τουλάχιστον όχι σε απόλυτο βαθμό, με συνέπεια τον υπηρεσιακό αυτό φόρτο να τον επωμίζεται ο αδύναμος οφειλέτης, ο οποίος καθίσταται ακόμα πιο αδύναμος με την έλλειψη προσωρινής προστασίας.
Έχει χυθεί πολύ μελάνι για το ζήτημα αυτό, όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης. Έχουν γίνει τεράστια λάθη στην αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων με θύματα τους απλούς πολίτες.
Με την ελπίδα πως με τις γόνιμες συζητήσεις πάνω στο ζήτημα αυτό, από επιστήμονες έχοντες εμπειρία, θα πέσει λίγο φως στα «γκρίζα» σημεία, θα ακουστούν τα κενά , που αφήνουν ακάλυπτους τους οφειλέτες και ότι κάποια στιγμή σε ένα μελλοντικό χρονικό διάστημα, θα μιλούμε και θα δείχνουμε στατιστικά αντιμετώπισης των κόκκινων δανείων και μείωσης τους.
