Όταν το καλοκαίρι, η παντοδύναμη θριαμβεύτρια της προηγούμενης σεζόν Ρεάλ Μαδρίτης προσέθετε στο ρόστερ της τον Κιλιάν Εμπαπέ έδινε το δικαίωμα στους φίλους της να εκτιμήσουν πως θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε να την εκθρονίσει.
Δεν έχουν περάσει καν τρεις μήνες και η εικόνα της “Βασίλισσας” αποκαλύπτει, στα σημαντικά της παιχνίδια κυρίως, κομφούζιο! Οι πιο φανερές αιτίες είναι η επιθετική απενεργοποίηση του Μπέλιγχαμ, λόγω της παρουσίας του Εμπαπέ, η έλλειψη αυτοματισμών του γάλλου με τον Βίνι και – φυσικά- η αποχώρηση του Κροος, το κενό του οποίου δεν καλύπτεται επάξια ούτε από τον διαφορετικής “κοπής” Τσουαμενί, πολύ περισσότερο ούτε από τον Μόντριτς στα 39 του…
Η συντριβή από τη Μπαρσελόνα με 4-0 δεν “υπογράμμισε” ωστόσο μόνο τις αδυναμίες της Ρεάλ, αλλά ταυτόχρονα ανέδειξε ξανά το αποτέλεσμα μίας ομάδας που μοιάζει έτοιμη να σαρώσει σε Ισπανία και Ευρώπη! Έχει τα απαραίτητα συστατικά γι΄αυτό και το “δήλωσε” με δύο θριάμβους σε 72 ώρες! Και μάλιστα επί ομάδων που την έχουν πικράνει αμέτρητες φορές στο παρελθόν.
Την Τετάρτη (23/10) η Μπάγερν έφυγε από το Ολυμπιακό στάδιο της Βαρκελώνης με το βαρύ 4-1 στις αποσκευές της. Κάπως έτσι οι καταλανοί “απάντησαν” σε εκείνο το απίστευτο 8-2 του 2020 στη διάρκεια του πανδημίας. Τρία 24ωρα αργότερα η Μπαρσελόνα έκανε επίδειξη δύναμης στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, κόντρα στη Ρεάλ που είχε ξεχάσει πώς είναι να διασύρεσαι από την “αιώνια” αντίπαλο.
Πάμε λοιπόν στη μεγάλη, ανανεωμένη δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Αυτή βρήκε το…γερμανό της ο οποίος παρουσιάζει το αποτέλεσμα της φιλοσοφίας που δεν μπορεί ποτέ “διδάσκεται”, όπως μας έμαθαν οι παλαιότεροι να λέμε, καθώς έχει να κάνει τη νοοτροπία, επομένως και τη φιλοσοφία ενός λαού. Οι γερμανοί από την πρώτη ημέρα της ζωής τους μαθαίνουν να εργάζονται, να δουλεύουν, προκειμένου να φέρουν αποτέλεσμα. Πολύ περισσότερο όταν τα δεδομένα είναι δύσκολα και συνιστούν αποτυχία.
Ο Χάνζι Φλικ πήρε στα χέρια του μία Μπαρσελόνα με πολλά πιτσιρίκια, με οικονομικά προβλήματα, με αδυναμία μεγάλων μεταγραφών, με βασικό γκολτζή έναν 36άρη, με αμφισβήτηση στον πρόεδρο, με προσωρινή έδρα και με σοβαρούς τραυματισμούς.
Κι όμως. Ο γερμανός μετέτρεψε αυτά τα δεδομένα σε πλεονέκτημα! Καταρχάς συνέτριψε στο Champions League τους αγαπημένους του Βαυαρούς, που μέχρι την Τετάρτη μετρούσαν έξι διαδοχικές νίκες επί των καταλανών, κι ενώ στα τέσσερα τελευταία δεν είχαν δεχθεί ούτε ένα γκολ από τη Μπαρσελόνα. Ο Χάνζι, που στη θητεία του στη Μπάγερν κατέκτησε 7 τίτλους σε 19 μήνες, μεταξύ των οποίων και το Champions League, άφησε το συναίσθημα στην άκρη και λειτούργησε ως απόλυτος επαγγελματίας.
Ο θρίαμβος του Champions League όχι απλά δεν αποπροσανατόλισε τους παίκτες του Φλικ αλλά αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη, οδηγώντας τους μαδριλένους στην πρώτη τους ήττα στο πρωτάθλημα μετά από 13 μήνες και 42 αγώνες…
Ο Φλικ γνωρίζει ότι για να στηρίζεσαι στα νέα παιδιά πρέπει να τους δείχνεις εμπιστοσύνη. Κόντρα στην Ρεάλ, η ενδεκάδα ξεκίνησε με έξι παίκτες από την ακαδημία και τελείωσε με οκτώ. Η δίψα τους συμπαρασύρει και τους μεγαλύτερους. Κόντρα στη Μπάγερν, ο μέσος όρος ηλικίας της ενδεκάδας της Μπαρσελόνα ήταν τα 24 χρόνια, έναντι 26 των βαυαρών, όμως μαζί με τις αλλαγές από τους δύο πάγκους, η διαφορά έφτασε στα 5 χρόνια!
Ο Ραφίνια έχει γίνει ο πιο επικίνδυνος μεσοεπιθετικός της Ευρώπης, έχοντας ελευθερία στις κινήσεις του, εσωτερικά, ως επιτελικό χαφ, αλλά και εξτρέμ. Στις πρώτες 9 αγωνιστικές του ισπανικού πρωταθλήματος δημιούργησε 32 ευκαιρίες στους συμπαίκτες του! Από το 2003, που καταγράφεται η στατιστική, μόνο ο Τσάβι δημιούργησε 34 σε 9 αγώνες (2008/09).
Στην επίθεση μπορεί ο πρόεδρος Ζουάν Λαπόρτ να λέει παντού ότι ονειρεύεται τον Χάαλαντ, για την ώρα πάντως ο 36χρονος Λεβαντόφσκι θυμίζει με την ενέργεια και την αποτελεσματικότητά του επιθετικό νεότερο κατά δέκα χρόνια!
Το νεύρο και η δίψα των μικρών έχουν καταφέρει να μη φαίνεται το ανασταλτικό κενό στο κέντρο του γηπέδου, από την απουσία του Μπερνάλ. Είναι εκεί παρόντες ο Κασαδό, ο Ντε Γιόνγκ και χάρη στη σωστή διαχείριση του προπονητή ο…χιλιοτραγουδισμένος Μπουσκέτς επιτέλους αρχίζει να ξεχνιέται.
Εκτός της ατομικής ποιότητας, δύο στοιχεία έχουν εκτοξεύσει το παιχνίδι της ομάδας του Φλικ. Η κίνηση στο χώρο, με αναζήτηση της κόντρας, δηλαδή όπως διέλυσε τη Μπάγερν και διέσυρε τη Ρεάλ. Το άλλο, ακόμη πιο καθοριστικό έχει να κάνει με τη συμπεριφορα της άμυνας. Ενώ η τελευταία γραμμή παίζει πολύ ψηλά, συνέχεια στο όριο του οφσάϊντ, όχι απλά δεν τιμωρείται από αυτό, αλλά δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να βγάλει φάση! Η Ρεάλ βγήκε 12 φορές οφσάιντ, για πολύ λίγο πάντως οφσάϊντ, με αποτέλεσμα να πανηγυρίσει για κάποια δεύτερα δύο φορές γκολ, σε φάσεις που τελικά δεν υπήρξαν ποτέ.
Κάπως έτσι ο Χάνζι Φλικ έβαλε την υπογραφή του φαρδιά πλατιά όχι τόσο στο Champions League (το έχει ξανακάνει εκεί), αλλά στο ισπανικό πρωτάθλημα. Δηλαδή στην ευρωπαϊκή Λίγκα όπου 9 στις 10 φορές παίζουν δύο, η Ρεάλ και η Μπαρσελόνα. Πλέον, η Μπαρσελόνα και η Ρεάλ, πιο σωστά. Μην ξεχάσω. Ο Φλικ αγαπιέται επίσης και επειδή απαγόρευσε στους μαδριλένους να ισοφαρίσουν το ρεκόρ των 43 συνεχόμενων αγώνων χωρίς ήττα (2017-2018), που “ανήκει” στους “μπλαουγκράνα”. Όλα έχουν τη σημασία τους…
Κι αν για πολλούς η ισπανο-γερμανική συνεργασία Μπαρσελόνα-Φλικ δεν είχε σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, έχει αξία να θυμόμαστε πως το μεγαλύτερο αήττητο σερί στα πρωταθλήματα της Ευρώπης έχει καταγράψει η Μπάγερν με 53 ματς. Μαντέψτε με ποιόν. Ο προπονητής της δεν ήταν απλά από την Ισπανία, αλλά καταλανός και τον έλεγαν Πεπ Γκουαρντιόλα…
