Στην σωστή κατεύθυνση βρίσκεται το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις» αλλά εξακολουθεί να υφίσταται η οριζόντια αντιμετώπιση για όλες τις παραλίες (πλην των Natura) ανεξάρτητα από τη μορφολογία τους, την έκτασή τους, την επισκεψιμότητά τους. Ζητούμενο είναι ένα θεσμικό πλαίσιο που θα προστατεύει τις περιοχές όπου παρατηρείται οικιστική, πολιτισμική και τουριστική ανάπτυξη και ταυτόχρονα θα ευνοεί την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας και της εργασίας υπέρ της προόδου του τόπου.
Αυτό αναφέρεται στο υπόμνημα σχολίων-προτάσεων της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων επί του σχεδίου νόμου «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις» το οποίο έχει αναρτηθεί στην ηλεκτρονική σελίδα της ένωσης.
Μεταξύ άλλων, στο υπόμνημα, σημειώνεται ότι η διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου καταδεικνύει την έμπρακτη πρόθεση της Πολιτείας, για τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου και αποτελεί μια πράξη που την χαιρετίζει ο επιχειρηματικός κόσμος με ικανοποίηση. «Μια πράξη, που ανοίγει έναν σημαντικό διάλογο και δίνει βήμα σε ανθρώπους που εκπροσωπούν τις επιχειρήσεις οι οποίες αξιοποιούν τη δημόσια περιουσία στις παραθαλάσσιες περιοχές».
Ωστόσο, στο εν λόγω σχέδιο νόμου, αναφέρει η ΚΕΕΕ, εξακολουθεί να υφίσταται η οριζόντια αντιμετώπιση για όλες τις παραλίες (πλην των Natura) ανεξάρτητα από τη μορφολογία τους, την έκτασή τους, την επισκεψιμότητά τους.
«Πώς είναι δυνατόν και δίκαιο, για την επιχειρηματικότητα αλλά και την ίδια αυτή αξιοποίηση του αιγιαλού, το νομοσχέδιο να προσεγγίζει με το ίδιο πρίσμα παραλίες που βρίσκονται κοντά σε αστικά κέντρα ή πρωτεύουσες νομών που δέχονται χιλιάδες επισκέπτες κάθε Σαββατοκύριακο και χιλιάδες τουρίστες κάθε καλοκαίρι και παραλίες απομακρυσμένες και πολλές φορές δυσπρόσιτες οι οποίες εν τέλη έχουν και μια διαφορετική ταυτότητα του κοσμικού; Πώς είναι δυνατόν και δίκαιο, το νομοσχέδιο να προσεγγίζει με το ίδιο πρίσμα επιχειρήσεις που λειτουργούν σε παραλίες με πολύ μεγάλο πλάτος και μήκος, (δηλ. παραλίες μεγάλης έκτασης) και επιχειρήσεις που λειτουργούν σε παραλίες με μικρό μήκος και πλάτος (δηλ. παραλίες μικρής έκτασης);» αναφέρεται στο υπόμνημα.
Στις γενικές παρατηρήσεις της ΚΕΕΕ στο σχέδιο νόμου αναφέρονται τα εξής:
1. Λαμβάνοτας υπ’ όψιν ότι η πλειοψηφία των λουομένων (άνω του 70%) επιθυμεί να απολαμβάνει υπηρεσίες στην παραλία, η παραχωρούμενη συνολική έκταση σε κάθε παραλία να ορισθεί στο 70% της συνολικής έκτασης της παραλίας αντί του προτεινόμενου 60% σε όλες τις παραλίες πλην των προστατευομένων.
2. Με δεδομένο ότι υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις α/ στο πλάτος και το μήκος των ελληνικών παραλιών και β/ στην επισκεψιμότητα, αυτών, ανάλογα με τη θέση όπου βρίσκονται (τουριστικές περιοχές, περιοχές κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα), προτείνεται στο νέο νόμο να γίνεται διαχωρισμός σε: (i) Τουριστικές και Μεγάλες Παραλίες, (ii) Παραλίες Προστατευόμενες (Δικτύου Ναtura), (iii) Λοιπές Παραλίες. Στις μεγάλες ή τουριστικές παραλίες να τίθεται ως ανώτατο όριο για κάθε παραχώρηση τα 1.500 τμ, εφόσον υπάρχει διαθέσιμος προς παραχώρηση χώρος.
