*Πλήρης επιβεβαίωση της στροφής των Ευρωπαίων στα δεξιά. Από την Frankfurter Allgemeine Zeitung: Μία ανταμοιβή για τον Μερτζ (Eine Belohnung fur Merz) και Die Zeit: Α! Το (κόκκινο) φανάρι άναψε (Oha, Die Ampel Brennt) αλλά και IlSole24Ore: Η πλειοψηφία της Ούρσουλα ισχύει ( ; ). Όπως και η εκτίμηση της Heather Grabbe (Bruegel): Εάν κερδίσει η λαϊκίστικη δεξιά θα πρέπει να αλλάξει την προσέγγιση της για να μετρήσει (έχει αποτέλεσμα). Προφανώς ο καταποντισμός του SPD διευκολύνει την Ursula von der Leyen να εντείνει την “επίθεση γοητείας” προς την Giorgia Melloni. Αλλάζουν πολλά, για την οικονομία/κοινωνία το ζητούμενο ΔΕΝ είναι οι θέσεις, η νέα “γεωγραφία” στις Βρυξέλλες, αλλά το εάν προλαβαίνει και μπορεί.
*Στα δικά μας, το πολύ χαμηλότερα του 33% για τη Ν.Δ-ποσοστό που έμμεσα είχε τεθεί από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη- προφανώς θα έχει αντίκτυπο και στα οικονομικά/επιχειρηματικά. Το ποσοστό δεν είναι από αυτά που θα “λύσουν τα χέρια”, θα επιταχύνουν εξελίξεις και στα πεδία ενδιαφέροντος της αγοράς. Θα περιμένω την πρώτη προσέγγιση αναλυτών ξένων οίκων (JPMC, Goldman Sachs, BofA e.t.c) την στάση των οίκων αξιολόγησης, το “φορτώ…” σε τραπεζικά χαρτιά όλη την προηγούμενη εβδομάδα. Σήμερα θα είναι μία δύσκολη συνεδρίαση, προσοχή και σφικτά stop losses.
*Αν και κάθε 5 χρόνια, περίπου 360 εκατ. πολίτες της Ε.Ε προσέρχονται στις κάλπες, αυτές οι εκλογές ήταν διαφορετικές. Από το (γεωπολιτικό) περιβάλλον, μέχρι τις εξελίξεις στο οικονομικό/επιχειρηματικό πεδίο σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτητα- και εύλογο το ερώτημα σε ότι μας αφορά ως Ευρωπαίους και Έλληνες, όπως το είχε θέσει στην τελευταία εκδήλωσή του, η Ευρώπη μπορεί; Το ερωτηματικό/το ερώτημα και μόνο επιβεβαιωτικό του “μη παρέκει” για την “Ευρώπη το σπίτι μας” όπως έλεγε συχνά-πυκνά το τελευταίο διάστημα ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος. Σκλήρυνε την στάση του, την ρητορική του τους τελευταίους μήνες ο απερχόμενος πρόεδρος του ΣΕΒ, το θέμα είναι τι (απο)μένει, κατά πόσον στις Βρυξέλλες θα λάβουν το μήνυμα, και εάν προλαβαίνουν (στην περίπτωση, που το λάβουν). Οι Εκθέσεις του Business Europe είναι άκρως αποκαρδιωτικές, δικαιολογούν την διάχυτη ανησυχία. Το Business Europe είναι η Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων που εκπροσωπεί 40 εθνικές οργανώσεις της βιομηχανίας και των εργοδοτών της Ε.Ε. Εξαιρετικό το άρθρο του Χρήστου Κολώνα (Οικονομικός Ταχυδρόμος/ot.gr) για τους 16 κινδύνους που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Αποσπασματικά σας μεταφέρω: Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο:
-η βιομηχανία ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει μειωθεί στο 16,3% (2020) από 25% (2000),
-οι Άμεσες Ξένες Επενδύσεις στην 3ετία 2019-2021 στην ΕΕ μειώθηκαν 66% έναντι αύξησης 66% στις ΗΠΑ,
-για τις 3 στις 4 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις το ενεργειακό κόστος αναφέρεται ως το κύριο θέμα/πρόβλημα,
-το δαιδαλώδες/γραφειοκρατικό σύστημα που “φρενάρει” τις επενδύσεις (ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος είχε αναφερθεί σε 850 νέες ρυθμιστικές υποχρεώσεις ( ! ), σε 5.400 ( !! ) σελίδες (την περίοδο 2017-2022) που καθιστούν υλοποιήσιμη μία επένδυση στη 2ετία- όταν σε ΗΠΑ-Καναδά το 9μηνο είναι το σύνηθες χρονικό διάστημα που μία εταιρεία θα έχει χρηματοδοτηθεί (κατά το 50%) του συνολικού προϋπολογισμού έργου.
Αν και θα πρότεινα, για όποιον ενδιαφέρεται να ανατρέξει στο πρωτότυπο. Και πάλι τα εύσημα στον Χρήστο, καλή δουλειά.
*Εν μέσω πολέμων- επί του πεδίου- συγκρούσεων- στα νομισματικά, πληθωριστικά κ.α. μέτωπα- χωρίς ΑΜΕΣΗ δράση, ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΕΣ ενέργειες το παιχνίδι είναι χαμένο. Ουκρανία, Μέση Ανατολή αλλά και Inflation Reduction Act από την κυβέρνηση Biden, εξάρτηση ECB από Fed, ενεργειακό/μεταφορικό κόστος…ων ουκ έστιν αριθμός. Οι πρώτες εκτιμήσεις των αναλυτών: Οι πολιτικές της ΕΕ θα γίνουν πιο προστατευτικές μετά τις εκλογές, με την άμυνα πιθανότατα ανεβαίνει στην κορυφή της ατζέντας, ενώ οι κλιματικές και περιβαλλοντικές πολιτικές θα κατέβουν πιο χαμηλά.
*Η περίπτωση von der Leyen: Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, χρειάζεται την έγκριση του κοινοβουλίου για να σφραγίσει την υποψηφιότητά της για δεύτερη θητεία. Το Bloomberg: Την προηγούμενη φορά, όπως αναφέρει το Bloomberg, εξασφάλισε την υποστήριξη του Κοινοβουλίου με μόλις εννέα ψήφους. Έχοντας χάσει την υποστήριξη αρκετών βουλευτών από τις τελευταίες εκλογές, ενδέχεται να χρειαστεί να συνεργαστεί με τα κόμματα του ΕΛΚ που προηγουμένως αρνήθηκε να συνεργαστεί. Έχει προτείνει ένα άνοιγμα για συνεργασία με τμήματα της ομάδας ECR. Ωστόσο, το πρόβλημα ξεκινά από την ίδια την πατρίδα της προέδρου. Ο Γερμανός καγκελάριος Olaf Scholz, την έχει προειδοποιήσει να μην αναζητήσει την υποστήριξη των λαϊκιστών, διακινδυνεύοντας τη διάσπαση του συνασπισμού. «Δεν πρέπει να υπάρξουν ακροδεξιά ή δεξιά λαϊκίστικά κόμματα», είπε στην διάρκεια συγκέντρωσης στο Βερολίνο, ο πολιτικός που επί ημερών το SPD είδε την “πλάτη” της AfD. Ο επικρατέστερος υποψήφιος του SPD, Nicolas Schmit το προχώρησε παραπέρα, προειδοποιώντας την συμπατριώτισσα του να μην συνεργαστεί με το κόμμα των Fratelli d’ Italia της Giorgia Meloni. Προφανώς η “επίθεση γοητείας” όλο το προηγούμενο διάστημα, από την πλευρά Μητσοτάκη, Τusk e.t.c είναι σε διαφορετική γραμμή. Το πρόβλημα είναι σύνθετο για Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη.
*Τι έκανε η ΕΚΤ, την Πέμπτη; μείωσε τα επιτόκια κατά 25 μ.β (στο 3,75% το βασικό), κίνηση που-επί της ουσίας- επέβαλαν οι πανίσχυρες “αγορές”. Θυμόσαστε τι είχε πάθει η Liz Truss- νομίζω Οκτώβριος 2022, δηλαδή όχι και τόσο μακριά…- σε ένα WeekEnd…the End… Μεταξύ σφύρας και άκμονος η Christine Lagarde: δημιουργικά ασαφής, αλλά οι “αγορές” απεχθάνονται τα κενά, τα vulture funds καραδοκούν (τα γράφαμε και την Παρασκευή) πως θα ταιριάξει φθηνότερο χρήμα-μετριοπαθέστερη ποσοστική σύσφιξη και ευρώ όμηρο του δολαρίου, εδώ μας θέλω.
*Εξαρτώμενη από την Fed η ΕΚΤ. Σε μία συγκυρία που το ΔΝΤ προειδοποιεί την Ουάσιγκτον για διπλό εκτροχιασμό χρέους-ελλειμμάτων. Ακόμη είναι 10 Ιουνίου, με την κυβέρνηση Biden να “κόβει” 3 τρισ $ χρέος στις 100 μέρες, μέχρι αρχές Νοεμβρίου που είναι οι προεδρικές στις ΗΠΑ η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη θα προσομοιάζει με “υγρό πυρ”.
*Γιατί πολιτικολογεί η στήλη σήμερα; αφ’ ενός επειδή τα καλύτερα έρχονται, αφ’ ετέρου είναι αδιανόητο σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο να μην έχει γίνει μία-ΟΥΤΕ ΜΙΑ- συζήτηση επ’ αυτών των θεμάτων. Δεν είχαν επισημοποιηθεί τα τελικά αποτελέσματα και ο Olaf Scholz τάσσεται κατά των δασμών στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα. Μετά τον καταποντισμό του SPD πολλά αλλάζουν και στην Γερμανία, τη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε.
