Θα μπορούσε να είναι (πολιτικό) απομεινάρι μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που ο τόπος την πλήρωσε ακριβά. Τότε που ο έχων την πολιτική δύναμη και εξουσία απειλούσε και τιμωρούσε το δημόσιο λειτουργό, ότι θα τον στείλει στα…σύνορα.
Λες και τα σύνορα, δεν ήταν Ελλάδα, λες και ήταν τιμωρία, να είναι κάποιος στις εσχατιές της χώρας, εκεί που η καρδιά της πατρίδας χτυπά διπλά.
Δυστυχώς η κουλτούρα, του ξέρεις ποιος είμαι εγώ, κυριάρχησε για πολλά χρόνια στις ζωές μας και την αξιοποιούσαν άπαντες. Δεξιοί και ΠΑΣΟΚοι στο παρελθόν, μια και αυτοί κυρίως άσκησαν εξουσία. Αλλά κυριαρχούσε σαν νοοτροπία ακόμη και σε οικονομικούς παράγοντες που είχαν προσβάσεις στην εξουσία. Και εκεί που πιστεύαμε ότι κανένα δημόσιο πρόσωπο, δεν θα είχε το θράσος να την επικαλείται δημόσια, μας προέκυψε ο Πολάκης, γυρίζοντας τον πολιτικό χρόνο πίσω.
Για άλλη μια φορά ο Παύλος Πολάκης, μας θύμισε εποχές που έπρεπε να έχουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Εποχές που μόνο κακό έκαναν και διέλυαν οικογένειες και ταλαιπωρούσαν ανθρώπους.
Το επεισόδιο που δημιούργησε, ο πρώην Υπουργός, γιατί αστυνομικός έκανε απλά τη δουλειά του, ελέγχοντας την τήρηση των μέτρων, δείχνει πως εννοεί τη δεύτερη φορά αριστερά ο καλυπτόμενος για κάθε αθλιότητα του, πρώην Υπουργός του Αλέξη Τσίπρα.
Ο Πολάκης δεν είναι πλέον γραφικός, με εκφραστικές ιδιαιτερότητες. Είναι τοξικός και επικίνδυνος, όχι μόνο για το κόμμα του, αλλά και για τη δημοκρατία. Σέρνει νοοτροπίες και συμπεριφορές παραβατικές, από θέση ισχύος. Καλυπτόμενος από την βουλευτική ασυλία πουλάει τσάμπα μαγκιά.
Και πραγματικά είναι να απορείς με την κάλυψη που του προσφέρει ο πρώην πρωθυπουργός. Εκτός και εάν ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με τα όσα λέει και όσα πράττει, ο πάλαι ποτέ Υπουργός του. Διότι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο συγκεκριμένος πολιτικός εδώ και καιρό θα τον είχε στείλει το κόμμα του σπίτι του.
Το εντυπωσιακό βέβαια όλων είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταδίκασε αυτήν την αθλιότητα. Το ευαίσθητο κατά τα άλλα κόμμα, που καταδικάζει τις παραβατικότητες, λέξη. Η σιωπή των αμνών στην κυριολεξία. Οπως έκανε και με τους Αρβύλα. Λέξη. Φανταστείτε να το είχε κάνει Υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, το τι θα γινόταν. Από τις ευαίσθητες ψυχές στο διαδίκτυο, μέχρι τους συντρόφους της Αριστεράς και της Προόδου, που θα ήταν στα κάγκελα για τη δεξιά που θα άνοιγε τα ξερονήσια.
Που για όσους ανιστόρητους, συνεχίζουν να το λένε δεν τα άνοιξε η δεξιά, αλλά ο Βενιζέλος και το κέντρο. Αλλά η κακιά …δεξιά πάντα πουλάει, για αυτό και συνεχίζουν αυτό το παραμυθάκι με τους μπαμπούλες.
Ο …αψύς Παυλής, από τα Σφακιά, είναι το σύμπτωμα. Η ασθένεια είναι ακόμη πιο βαριά. Και για αυτήν πρέπει κάποτε τον πολιτικό σύστημα να πάρει τις αποφάσεις του. Τέτοιες συμπεριφορές ούτε μαγκιά, είναι ούτε γραφικότητες. Είναι απλά τυχοδιωκτικές και άθλιες. Τραμπούκοι που κάνουν επίδειξη δύναμης σε αδύναμους. Για αυτό πρέπει να τις καταδικάζουμε. Χωρίς φόβος και με πάθος.
