Αύξηση της παραγωγικότητας στους χώρους εργασίας, η οποία ωστόσο αξιολογείται ότι είναι βραχυπρόθεσμη, έχει φέρει η εξ αποστάσεως και η υβριδική εργασία. Ειδικότερα και όπως σημειώνει Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής & Επικοινωνιών Ελλάδας (ΣΕΠΕ), σχεδόν έξι στις δέκα (57%) επιχειρήσεις απαντούν ότι έχουν καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τους στόχους απόδοσης και παραγωγικότητας τους τελευταίους 12 μήνες. Στον αντίποδα, μόλις το 4% αναφέρει ότι η εταιρεία τους απέδωσε σημαντικά χειρότερα κατά το ίδιο διάστημα.
Εντούτοις, τα οφέλη παραγωγικότητας και απόδοσης ενδέχεται να επιτυγχάνονται σε βάρος της μακροπρόθεσμης εμπιστοσύνης από πλευράς εργαζομένων. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόλις το 31% των επικεφαλής επιχειρήσεων πιστεύουν απόλυτα ότι η εταιρεία τους, δημιουργεί υψηλά επίπεδα εμπιστοσύνης μεταξύ των εργαζομένων και των άμεσων προϊσταμένων τους.
Σε αυτό, ενδέχεται να συμβάλλει και το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout), καθώς σχεδόν τα τρία τέταρτα (74%) δηλώνουν ότι δεν είναι απόλυτα βέβαιοι ότι ο φόρτος εργασίας είναι διαχειρίσιμος σε βαθμό που να επιτρέπει στους εργαζόμενους να αξιοποιούν πλήρως τον προσωπικό τους χρόνο.
Σύμφωνα με τη νέα έρευνα της PwC, κατά τη διάρκεια της πανδημίας πολλές εταιρείες έχουν ενισχύσει την παραγωγικότητα και την αποδοτικότητα του ανθρώπινου δυναμικού τους. Ωστόσο, όσον αφορά στην κουλτούρα και σε θέματα ηγεσίας, προκύπτουν παράμετροι που δρουν ανασταλτικά στη δημιουργία ισχυρών στρατηγικών ανθρώπινου δυναμικού.
Η έρευνα “Future of Work and Skills” στηρίζεται σε δείγμα 4.000 επικεφαλής επιχειρήσεων και τμημάτων ανθρώπινου δυναμικού από 26 χώρες και περιοχές και 28 κλάδους.
“Μια σειρά παραγόντων, όπως η ενδεχόμενη μείωση των επιπέδων εμπιστοσύνης των εργαζομένων, ο υψηλός ανταγωνισμός για την προσέλκυση ταλέντων και οι μεταβαλλόμενες προσδοκίες του ανθρώπινου δυναμικού, αναδεικνύουν τον σημαντικό ρόλο των ηγετικών στελεχών και ειδικότερα την ανάγκη διαμόρφωσης μιας συμπεριληπτικής κουλτούρας ηγεσίας σε ένα υβριδικό πλέον εργασιακό περιβάλλον”, διαπιστώνει η μελέτη.
Ο αντίκτυπος της τεχνολογίας
Η έρευνα διαπιστώνει ότι ο σχεδιασμός των επιχειρήσεων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τον αντίκτυπο της τεχνολογίας στην ανθρώπινη εργασία. Η ψηφιοποίηση θα συνεχίζει να βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των ηγετικών στελεχών, ενώ επί του παρόντος υπάρχει χάσμα μεταξύ του ενισχυμένου ρόλου της τεχνολογίας στη στρατηγική ανθρώπινου δυναμικού και της κατανόησης των κινδύνων, που αυτή επιφέρει.
Μόλις το 21% των επικεφαλής επιχειρήσεων συμφωνεί απόλυτα ότι είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους δυνητικούς κινδύνους, που προκαλούνται από αποφάσεις για αντικατάσταση της ανθρώπινης εργασίας με τεχνολογία. Επιπλέον, μόλις το 25% συμφωνεί απόλυτα ότι επικοινωνεί με σαφήνεια με τους υπαλλήλους και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με τον αντίκτυπο της αυτοματοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης.
Επιτακτική για τον σχεδιασμό οφείλει να είναι και η εστίαση στην ανάγκη ανάπτυξης δεξιοτήτων. Ένα τρίτο των επικεφαλής Ανθρώπινου Δυναμικού ανέφερε ότι είναι πολύ σημαντικό να προσδιοριστούν οι δεξιότητες, που θα χρειαστεί στο μέλλον η επιχείρηση, ως αποτέλεσμα των τεχνολογικών αλλαγών. Ωστόσο, μόλις το 26% συμφωνεί απόλυτα ότι μπορεί να το κάνει αυτήν τη στιγμή.
