Ο Βινίσιους Τζούνιορ απασχολεί την παγκόσμια ποδοσφαιρική επικαιρότητα σε καθημερινή βάση. Συμβαίνει με τους καλύτερους, προφανώς και με τον ίδιο καθώς ο βραζιλιάνος είναι ένας από τους καλύτερους που βλέπουμε στα γήπεδα στη σύγχρονη εποχή.
Δεν είναι βέβαια λίγοι και εκείνοι που τον κατατάσσουν στην ακόμη πιο δύσκολη λίστα, η οποία περιλαμβάνει τους σπουδαιότερους όλων των εποχών. Ο “Βίνι” λοιπόν πήρε το αίμα του πίσω, μετά την…απώλεια της Χρυσής Μπάλας από τον Ρόδρι, καθώς αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης στον κόσμο, στα ετήσια βραβεία της FIFA, στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην Ντόχα του Κατάρ.
Με αυτή τη βράβευση επανέφερε τον τίτλο σε βραζιλιάνικα χέρια μετά από 17 χρόνια, μπαίνοντας έτσι σε ένα πολύ κλειστό κλαμπ θρυλικών μορφών της πατρίδας του.
Ο σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης, στις δηλώσεις που έκανε μετά την απονομή του τίτλου στο πρόσωπό του, δεν είχε κανένα πρόβλημα να δηλώσει ότι θεωρεί τον εαυτό του τον καλύτερο ποδοσφαιριστή στον κόσμο! Μάλλον το γνωρίζαμε, μας το είπε πάντως κιόλας, έτσι για να μη μας διαφύγει…
Σε κάθε περίπτωση έγραψε ιστορία, αφού ο τελευταίος χρονικά συμπατριώτης του που κέρδισε το βραβείο ήταν ο Κακά το 2007, με τον Ροναλντίνιο να έχει προσθέσει δύο τρόπαια στη συλλογή του (2004, 2006) και τον Ρονάλντο να έχει τις περισσότερες κατακτήσεις (1996, 1997, 2002). Από μία φορά βραβεύτηκαν ο Ρομάριο (1994) και ο Ριβάλντο (1999).
Η Χρυσή Μπάλα λοιπόν στον Ρόδρι και το βραβείο The Best στον Βινίσιους. Όλοι ευχαριστημένοι; Πιθανότατα, πάντως δεν ξέρω κανένα μεγάλο αθλητή που να μη θέλει να κατακτά όποιον τίτλο βρίσκεται στο δρόμο του. Ασφαλώς και τις τιμητικές διακρίσεις. Η συζήτηση “ποιος είναι καλύτερος από τους δύο“, είναι χωρίς βάση διότι επιτελούν εντελώς διαφορετική αποστολή στο γήπεδο.
Ντρίμπλες ασταμάτητες, μεγάλες κούρσες με ταχύτητα και πολλά γκολ, αποτελούν το πλούσιο και θεαματικό ρεπερτόριο του βραζιλιάνου. Τα έχει όλα και συμφέρει!
Ο ισπανός, από την άλλη, πριν από όλα εκτελεί χρέη προπονητή την ώρα του αγώνα, αναλαμβάνοντας το κουμάντο της ομάδας. Δεν είναι η πρώτη του δουλειά το σκοράρισμα, ούτε καν οι ασίστ. Καλείται να διατηρεί την επιθετική και αμυντική λειτουργία σε ισορροπία και αφού το καταφέρνει με εντυπωσιακή άνεση, δίνει την ευκαιρία στον προπονητή του, Πεπ, να αλλάζει το σύστημα ανάλογα με τις κινήσεις των αντιπάλων
Κάπως έτσι η Μάντσεστερ Σίτι μπορεί να αναπτύσσεται σε 4-3-3, ή 4-2-3-1, ή ακόμη και 2-3-1-4 (!) και μόλις χαθεί η κατοχή να αμυνθεί με 5-4-1 σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Έτσι απέκλεισε τη Μπάγερν στο Champions League πέρυσι στο Μόναχο. Ο Χάαλαντ προφανώς σκοράρει, όμως ο Ρόδρι οδηγεί το σύνολο.
Ο βραζιλιάνος όμως κατέλαβε τώρα την πρώτη θέση για τον τίτλο του The Best, με 48 ψήφους, δεύτερος βρέθηκε ο Ρόδρι που συγκέντρωσε συνολικά 43, ενώ το βάθρο συμπλήρωσε ο Τζουντ Μπέλινγχαμ με 37. Περιμένουμε πολλά κι από αυτόν στο μέλλον…
Διαβάζω με προσοχή στατιστικές αναλύσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν υπερ-σχολαστικά με αριθμούς την υπεροχή του Ρόδρι στη σύγκριση της σεζόν 2023/24 με τον Βινίσιους. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι οι αριθμοί το πιο σημαντικό, αλλά το πνεύμα της απονομής.
Ο Ρόδρι είχε μία σπάνια επιτυχημένη χρονιά, για ποδοσφαιριστή με τις δικές του άχαρες ευθύνες. Οδήγησε με την καταπλητική συνέπειά του τη Σίτι στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και την Ισπανία στην ευρωπαϊκή στέψη.
Ο Βίνι με τα δικά του γκολ έδωσε την ώθηση, στη Ρεάλ να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να φτάσει στην κορυφή του Champions League. Η Βραζιλία όμως με εκείνον να σκοράρει δύο γκολ στη φάση των ομίλων του Copa America δεν προχώρησε.
Ο ρόλος του φυσικά δεν πρόκειται να σταματήσει να είναι πρωταγωνιστικός ποτέ, σε αντίθεση με αυτόν του Ρόδρι. Σπάνια συμβαίνει άλλωστε παίκτης τέτοιας θέσης να βραβεύεται, όσο καλός κι αν είναι διότι δεν “πουλάει”.
Ο Βίνι αναπόφευκτα θα πουλήσει πάρα πολύ στο μέλλον και η Ρεάλ γνωρίζει ότι για ακόμη μία φορά διαθέτει έναν από τους καλύτερους. Σε τέτοιο βαθμό που η έλευση του Εμπαπέ προκάλεσε πρόβλημα…χωρητικότητας την ενδεκάδα!
Ίσως αυτή η βράβευση που έχασε, η Χρυσή Μπάλα, τον μάθει να προκαλεί λιγότερο στα γήπεδα, αν και με τη δήλωση: “Είμαι ο καλύτερος” δεν φαίνεται αρκετά πιθανή τέτοια συμμόρφωση.
Όταν είσαι ο καλύτερος δεν χρειάζεται να προσπαθείς να το δείχνεις, με κακές συμπεριφορές την ώρα των αγώνων. Δεν πρέπει να έχεις καν την ανάγκη να το πεις. Απλά είσαι. Εάν πάλι νιώθεις την ανάγκη και να το δηλώνεις, τότε δεν χρειάζεσαι προπονητή αλλά ψυχολόγο. Όπως και καμία φορά κόκκινη κάρτα, που δεν τολμάει κανείς να τη δείξει, για λόγους προφανείς. Έτσι δεν είναι Φλορεντίνο;
