Την συμφέρει την Ελλάδα η αξιολόγηση για το ύψος του χρέους να γίνεται πλέον με όρους όχι χρέους γενικής κυβέρνησης όπως ισχύει σήμερα αλλά και «καθαρού χρέους», δηλαδή του μεγέθους που προκύπτει αν από το σύνολο των οφειλών όλων των φορέων της γενικής κυβέρνησης, αφαιρεθούν τα ταμειακά διαθέσιμα.
Με βάση αυτή τη μέτρηση, η Ελλάδα είναι ήδη σε καλύτερη θέση από την Ιταλία πολύ απλά διότι μετά και την είσπραξη του τιμήματος από τις αποκρατικοποιήσεις (περίπου 5 δις. ευρώ μπήκαν στα ταμεία μετά την Αττική οδό και την Εθνική) τα ταμειακά διαθέσιμα έχουν φτάσει στα 45 δις. ευρώ.
Το θέμα είναι τι κάνεις όλα αυτά τα χρήματα; Η απόφαση έχει ληφθεί. Προχωράμε σε επιθετικές πρόωρες αποπληρωμές χρεών με έμφαση στα διμερή δάνεια του πρώτου μνημονίου. Θα δοθούν 8 δις. ευρώ φέτος και 5 δις. ευρώ του χρόνου κάτι που σημαίνει ότι θα αποπληρωθούν όλες οι δόσεις μέχρι και το τέλος της 10ετίας. Είναι και μια σημαντική ελάφρυνση των ετήσιων δανειακών προγραμμάτων. Για παράδειγμα, το 2025, τα χρεολύσια (χωρίς έντοκα) δεν ξεπερνούν τα 5 δις. ευρώ και αυτό επιτρέπει στον ΟΔΔΗΧ να δανειστεί 8 δις. ευρώ του χρόνου και να κλείσει τη χρονιά. Οι πρόωρες αποπληρωμές ελαφρύνουν τα ετήσια προγράμματα δανεισμού, μειώνουν τη δαπάνη για τους τόκους και κρατούν αμετάβλητο τον δείκτη του καθαρού χρέους ενώ βελτιώνουν τον δείκτη του χρέους της γενικής κυβέρνησης προς το ΑΕΠ. Με τα 5 δις. ευρώ πρόωρων αποπληρωμών, είναι διασφαλισμένη και η μείωση της αναλογίας του χρέους ως προς το ΑΕΠ κατά πέντε μονάδες μέσα στο 2025.
