Η επανέκδοση ενός ομολόγου 10ετούς διάρκειας για την άντληση 300 εκατ. ευρώ (το πολύ) δεν συνιστά ουσιαστική είδηση ακόμη και για την χώρα που πέρασε από τα χίλια κύματα για να επιστρέψει στις αγορές και να φύγει από την εντατική των μνημονίων.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε για να φτάσουμε σε αυτή την επανέκδοση κρύβει το «καινούργιο» και ουσιαστικά μια ακόμη «πρόβα» για την διαδικασία που θα ακολουθείται ακόμη πιο πιστά με την επιστροφή της Ελλάδας στο club των χωρών που διαθέτουν επενδυτική βαθμίδα.
Πριν αποφασιστεί ότι το ομόλογο, στο οποίο ο ΟΔΔΗΧ θα προχωρήσει σε επανέκδοση θα είναι το 10ετές με αρχική έκδοση τον περασμένο Ιανουάριο και κουπόνι στο 4,25%, είχε υπάρξει ένας κύκλος επαφών με τα περισσότερα μεγάλα επενδυτικά σπίτια που είναι τα τελευταία χρόνια και οι αγοραστές των ελληνικών χαρτιών. Τι ερωτήθηκαν οι επενδυτές; Σε ποια ελληνικά χαρτιά θέλουν να τοποθετηθούν και με πόσα χρήματα. Ασφαλώς και αυτή η «διαύγεια» ανοίγει τις ορέξεις για κερδοσκοπία και σορτάρισμα, όμως το έργο των κερδοσκόπων γίνεται σαφώς πιο δύσκολο όταν επιλέγεται επανέκδοση ομολόγου που ενδιαφέρει μεγάλη μερίδα της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας.
Από πότε είχε να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία στην Ελλάδα; Από τον Σεπτέμβριο του 2008 πριν από 15 ολόκληρα χρόνια. Μια διαδικασία που άλλες αγορές την ακολουθούν πιστά για να έχουν επαφή με τους επενδυτές -πελάτες. Αυτό λοιπόν «κρατάμε» από τη σημερινή διαδικασία. Ότι συντελείται ακόμη ένα βήμα επιστροφής στην ευρωπαϊκή κανονικότητα λίγους μήνες (και μάλλον όχι λίγες ημέρες) πριν από την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας.
